Odpisów rozliczeń dokonuje się proporcjonalnie do upływu czasu, wielkości wykonywanych zadań, przy zachowaniu zasady ostrożnej wyceny.
Do konta 640 należy prowadzić ewidencję analityczną według poszczególnych pozycji czynnych i biernych kosztów, która umożliwia ustalenie:
● wysokości tych kosztów zakupu, które podlegają rozliczeniu w czasie,
● wysokości innych rozliczeń międzyokresowych kosztów według poszczególnych tytułów.
Rozliczenia czynne
Czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów dokonuje się wówczas, gdy wydatki lub zużycie składników
majątku dotyczą miesięcy następujących po miesiącu, w którym zostały poniesione. Przykładowe rozliczenia czynne kosztów to:
● czynsze płacone z góry,
● ubezpieczenia majątkowe płatne za następny rok z góry,
● prenumerata czasopism, publikatorów aktów prawnych, za które wydatek ponoszony jest np. w końcu 2009 roku, a dotyczy ona 2010 roku,
● koszty finansowe z tytułu np. pozyskania kredytów i pożyczek.
Czynne rozliczenia kosztów obciążają stronę Wn konta 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów w korespondencji ze stroną Ma konta 490 – Rozliczenie kosztów.
Jeżeli natomiast rozlicza się w czasie koszty finansowe, to ewidencjonuje się je bezpośrednio na koncie 640 w korespondencji z kontami zespołów: 0, 1 i 2, z pominięciem konta 490. W jednostkach budżetowych występuje właśnie ten rodzaj czynnych rozliczeń.
Trzeba jednak zauważyć, że:
● jednostki budżetowe nie prowadzą działalności dochodowej,
● wynik finansowy ustalany jest raz w roku,
● jednostki budżetowe nie są płatnikami
podatku dochodowego od osób prawnych,
● koszty w całości odnoszone są na wynik finansowy dopiero na koniec roku,
● jednostki budżetowe nie kalkulują kosztu
usług, wyrobów, produktów,
● sprawozdawczość w trakcie roku budżetowego sporządzana jest w odniesieniu do wydatków i dochodów budżetowych. Mając powyższe na uwadze, rozliczanie międzyokresowe kosztów nie ma tu znaczenia. Dlatego też jednostki budżetowe nie muszą obowiązkowo stosować kont 640 i 490.
Rozliczenia bierne
Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów to rezerwy na wydatki przyszłych okresów, którymi obciąża się koszty bieżącego okresu.
Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów dotyczą:
●
świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki, a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny,
● obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować w sposób wiarygodny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty długotrwałego użytku.
Należy pamiętać, aby udokumentować kwoty szacunku i sposób ustalenia rezerw. Wiarygodne metody szacunku rezerw przedstawia MSR 37 Rezerwy. Przykłady biernych rozliczeń kosztów to:
● koszty planowanych większych remontów,
● naprawy gwarancyjne na udzielone gwarancje powyżej roku lub dłużej,
● wynagrodzenie wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne pracowników produkcyjnych.
Wysokość kosztów poniesionych w danym okresie sprawozdawczym w powiązaniu z kosztem wytworzenia produktu czy usługi skalkulowanym w danym okresie ustala się w zakładach i gospodarstwach pomocniczych jednostek budżetowych, w których świadczy się usługi odpłatnie lub prowadzi działalność wytwórczą. Dlatego też w tych jednostkach konieczne jest stosowanie konta 640 w korespondencji z kontem zespołu 5 dla biernych rozliczeń.
Zapisy księgowe dotyczące czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów
1. Koszty rodzajowe, np. zapłaconego z góry czynszu, z tytułu zapłaconego ubezpieczenia:
Wn konto 400 – Koszty według rodzajów
Ma różne konta zespołu 1 (środków pieniężnych);
2. Przeksięgowanie kosztów do rozliczenia w czasie:
Wn konto 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów czynne (analitycznie: Czynsze, Ubezpieczenia)
Ma konto 490 – Rozliczenie kosztów;
3. Zarachowanie raty kosztu przypadającej na dany okres sprawozdawczy na właściwe konto w zespole 5:
Ma konto 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów czynne (analitycznie: Czynsze, Ubezpieczenia);
4. Koszty nowej produkcji podlegające odpisaniu, z uwagi na to, iż nie przyniosły zamierzonego efektu:
Wn konto 760 – Pozostałe przychody i koszty
Ma konto 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów czynne.
Zapisy księgowe dotyczące biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów
1. Koszty poniesione w okresie sprawozdawczym, na które w poprzednich okresach utworzona została rezerwa, do wysokości tych rozliczeń, np. zaakceptowana faktura za wykonany remont:
Wn konto 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne
Ma konto 490 – Rozliczenie kosztów;
2. Niezafakturowane przez dostawców, ściśle oznaczone świadczenia wykonane na rzecz jednostki, stanowiące przyszłe zobowiązania, dla których kwota lub data wymagalności są przewidywane, np. z tytułu prowadzonego remontu, udzielonych gwarancji i rękojmii:
Ma konto 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne (analitycznie: Rezerwa na remont, Rezerwa na naprawy gwarancyjne);
3. Odpis (storno czerwone) niewykorzystanych rozliczeń międzyokresowych biernych, np. w związku z upływem terminu, na który została udzielona gwarancja:
Ma konto 640 – Rozliczenia międzyokresowe kosztów bierne (analitycznie: Rezerwa na naprawy gwarancyjne).
Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz.1223 z późn. zm.).
Rozporządzenie ministra finansów z 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz.U. nr 142, poz. 1020 z późn. zm.).