Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydaje decyzję o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję i nakazującą zaniechanie jej stosowania, jeżeli stwierdzi naruszenie zakazu określonego w art. 6 lub 9 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (np. nadużywanie pozycji dominującej na rynku właściwym przez przedsiębiorstwo komunalne) lub art. 81 lub 82 Traktatu WE. Jeżeli w toku wszczętego w stosunku do przedsiębiorcy postępowania antymonopolowego zostanie uprawdopodobnione – na podstawie okoliczności sprawy, informacji zawartych w zawiadomieniu lub będących podstawą wszczęcia postępowania z urzędu – że został naruszony jeden z zakazów wymienionych w powołanych przepisach, a przedsiębiorca, któremu jest zarzucane naruszenie tego zakazu, zobowiąże się do podjęcia lub zaniechania określonych działań zmierzających do zapobieżenia tym naruszeniom, Prezes Urzędu może, w drodze decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę do wykonania tych zobowiązań. W decyzji tej możne określić termin wykonania zobowiązań i nałożyć obowiązek składania informacji o stopniu ich realizacji.
W pewnych okolicznościach prezes Urzędu może, z urzędu, uchylić decyzję o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję. Jest to przede wszystkim możliwe, gdy została ona wydana w oparciu o nieprawdziwe, niekompletne lub wprowadzające w błąd informacje lub dokumenty. Ponadto prezes UOKiK może w ogóle nie wydać takiej decyzji, jeżeli zachowanie rynkowe przedsiębiorcy przestało naruszać ustawowe zakazy. W takim przypadku jest wydawana decyzja o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję i stwierdzającą zaniechanie jej stosowania. Ciężar udowodnienia zaniechania naruszeń spoczywa na przedsiębiorcy.

Andrzej Król, radca prawny z Warszawy