Do podstawowych obowiązków gmin i powiatów należy aktywizacja zamieszkujących na ich terenach bezrobotnych. W razie trudnej sytuacji na lokalnym rynku pracy jednostki te mogą zorganizować roboty publiczne, prace interwencyjne albo prace społecznie użyteczne. W tym celu powinny przede wszystkim współpracować z miejscowymi przedsiębiorcami.
Zatrudnianie bezrobotnych do wykonywania prac zleconych przez władze lokalne pozwala na minimalizowanie zjawiska bezrobocia długookresowego. Tę formę aktywizacji osób pozostających bez zatrudnienia wykorzystują już od dziesięcioleci Stany Zjednoczone i kraje Europy Zachodniej. W Polsce prace społeczne są przedsięwzięciami realizowanymi w dalszym ciągu w małym stopniu, chociaż jednostki samorządu terytorialnego mają w tym zakresie wiele obowiązków. Przykładowo bezrobotnym do 25. roku życia oraz bezrobotnemu powyżej 50. roku życia powiatowy urząd pracy w okresie do sześciu miesięcy od dnia rejestracji powinien przedstawić propozycję zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, stażu, odbycia przygotowania zawodowego w miejscu pracy lub zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych. Podobnie jest w przypadku osób długotrwale bezrobotnych. W takiej sytuacji osobie, która pobiera świadczenie z pomocy społecznej lub realizuje indywidualny program usamodzielnienia, powiatowy urząd pracy w okresie sześciu miesięcy od dnia utraty prawa do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania powinien przedstawić np. propozycję zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.
To jest tylko część artykułu. W pełnej wersji dowiesz się więcej na temat:
Organizacji pracy
Koniecznego porozumienia
Gminnego planu potrzeb
Zajęcia dla skazanych
Skierowania do pracy
Opinii sądu
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jak prawidłowo zorganizować prace społeczne w jednostkach samorządu terytorialnego