Ustalając datę doręczenia skargi wysłanej elektronicznie należy brać pod uwagę jedynie rzeczywisty czas wydrukowania, gdyż wtedy zapis elektroniczny uzyskuje swą zmaterializowaną tradycyjną, papierową formę – stwierdził w wyroku WSA.

Sprawa dotyczyła podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej uchylił w całości zaskarżoną decyzję organu I instancji i określił spółce zobowiązane podatkowe. Decyzja została odebrana przez pełnomocnika skarżącej spółki 11 grudnia 2018 r.

10 stycznia 2019 r., dokładnie o godzinie 21.25 firma reprezentowana przez doradcę podatkowego wysłała pismo do organu odwoławczego, za pośrednictwem platformy elektronicznej ePUAP. Dokument, wraz ze skargą na decyzję miał trafić do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Skarga została opatrzona podpisem elektronicznym, zweryfikowanym przez organ 11 stycznia 2019 r. A jak wynikało z adnotacji urzędniczej na przesłanym dokumencie, datowanym na 9 stycznia 2019 r. - skarga została wydrukowana przez pracownika organu 11 stycznia 2019 r. o godzinie 7.55.

Organ przesłał do WSA skargę tradycyjną pocztą oraz wniósł o jej odrzucenie, z uwagi na uchybienie terminu do wniesienia skargi.
15 lutego 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę oraz zwrócił wpis sądowy.

Wyjaśnił, że badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza sprawdzenie jej wymagań formalnych, w tym zachowania ustawowego terminu do wniesienia skargi, przewidzianego w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

WSA pouczał, że skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Spółka odebrała decyzję 11 grudnia 2018 r., zatem trzydziestodniowy termin na wniesienie skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego, liczony począwszy od 12 grudnia 2018 r., upływał 10 stycznia 2019 r.

W sprawie istotną okolicznością jest to, że pełnomocnik firmy przesłał skargę do organu za pośrednictwem platformy e-PUAP - 10 stycznia 2019 r., przy czym skarga została pobrana ze skrzynki pocztowej organu i wydrukowana przez pracownika organu w dniu 11 stycznia 2019 r.
Tu należy pamiętać uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygn. akt I OPS 10/13 stanowiącej, że nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym w tym także za pośrednictwem organu administracji publicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

W takiej sytuacji najwcześniejszą datą, w której pismo nadane drogą elektroniczną może być uznane za wniesione do sądu, jest data jego wydrukowania (postanowienie NSA I OZ 268/16)

Wówczas dopiero wtedy pismo uzyskuje wymiar materialny, a więc przyjmuje cechy pisma tradycyjnego. Wykonany wydruk należy, jako pismo wpływające do sądu, oznakować pieczęcią (tzw. prezentatą) oraz podpisem pracownika przyjmującego pismo, ze wskazaniem sądu, daty i godziny wpływu oraz liczby załączników. Miarodajny jest zatem rzeczywisty czas wydrukowania, gdyż wtedy zapis elektroniczny uzyskuje swą zmaterializowaną tradycyjną, papierową formę

I SA/Sz 132/19 - postanowienie WSA w Szczecinie