Polski Prąd i Gaz - sygn. XVII AmA 35/17 https://decyzje.uokik.gov.pl/bp/wyroki.nsf/1/C506C8BB4B3410B2C125824F004C20BF?editDocument&act=Wyrok
Pierwszy z wyroków zapadł w marcu 2018 r. i dotyczył odwołania firmy Polski Prąd i Gaz (dawniej Polska Energetyka PRO), od decyzji UOKiK https://decyzje.uokik.gov.pl/bp/dec_prez.nsf/1/D23348567C64F07DC12580DD0036A52B?editDocument&act=Decyzja z grudnia 2016 r. UOKiK stwierdził, że spółka wprowadzała konsumentów w błąd podszywając się pod ich dotychczasowego sprzedawcę prądu. Jej przedstawiciele sugerowali, że przedkładane do podpisu dokumenty np. stanowią aneks do aktualnej umowy, lub wymóg ich podpisania wynika ze zmiany przepisów. Polski Prąd i Gaz wywierał także na konsumentach presję twierdząc, że jeżeli nie podpiszą dokumentów, zostaną pozbawieni prądu, albo ich dotychczasowa umowa wygaśnie. Ponadto przedsiębiorca wprowadzał w błąd co do wysokości przyszłych rachunków za energię np. nie informował o obowiązku opłacania comiesięcznej opłaty handlowej czy o tym, że cena za zużycie energii elektrycznej (1 kWh) będzie regularnie wzrastać w każdym kolejnym roku. Przedstawiciele spółki nie zostawiali konsumentom podpisanych dokumentów ani nie informowali o prawie odstąpienia od umowy.
Za naruszenie zbiorowych interesów konsumentów prezes UOKiK nałożył na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości ponad 10 mln zł i nakazał zaniechanie praktyki. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie spółki. W ustnym uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził, że zebrany podczas postępowania materiał dowodowy w pełni potwierdził zeznania świadków (ponad 500 skarg klientów) i zarzuty zawarte w decyzji urzędu. Zdaniem sądu spółka ponosi pełną odpowiedzialność za nieuczciwe praktyki rynkowe swoich pełnomocników. Sąd nie znalazł podstaw do obniżenia nałożonej kary.
Raiffeisen – sygn. XVII AmA 4/15 https://decyzje.uokik.gov.pl/bp/wyroki.nsf/1/9B332D7F95BF9A7DC125829500318F15?editDocument&act=Wyrok
Kolejny wyrok dotyczy decyzji https://decyzje.uokik.gov.pl/bp/dec_prez.nsf/1/BEADF499E6E90197C1257EC6007BA76E?editDocument&act=Decyzja z października 2014 r. Prezes UOKiK uznał, że Raiffeisen Bank (dawniej Polbank) naruszył zbiorowe interesy konsumentów.
Bank (dawniej Polbank EFG) zawierał umowy przez telefon, ale nie przesyłał wcześniej informacji, których przekazania wymagają przepisy dotyczące zawierania umów na odległość, nie uznawał też odstąpień konsumentów w przewidzianym przez prawo 30-dniowym terminie. Poza tym nie informował o tym, że oferowany Program Pomnażania Oszczędności Kumulatus, to w rzeczywistości umowa o tzw. polisolokatę. Konsultanci prezentowali ofertę jako „program”, „oszczędzanie”. W konsekwencji wielu z nich nie wiedziało, na jaki produkt się zdecydowali. Proponując skorzystanie z oferty, bank zataił, że klienci tracili wpłacone środki w przypadku rezygnacji w pierwszych dwóch latach trwania umowy. Prezes urzędu nałożył na spółkę karę w wysokości ponad 21 mln zł. W maju 2018 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie banku. SOKiK powołał się na wyrok Sądu Najwyższego w innej sprawie, w którym SN stwierdził, że Raiffeisen Bank jest następcą prawnym i procesowym Polbanku. Sąd wskazał, że w przypadku zawierania umów przez telefon, bank był zobowiązany do rzetelnego informowania swoich klientów. Po odsłuchaniu nagrań rozmów telefonicznych tak samo, jak prezes UOKiK, miał odczucie, że rozmowa dotyczy produktu oszczędnościowego, a nie ubezpieczenia. Zdaniem SOKiK, kara nałożona na Raiffeisen była jednak za wysoka i obniżył ją do ponad 5 mln zł.
Procedura odwoławcza
Od decyzji prezesa UOKiK przedsiębiorcy przysługuje odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a od wyroku SOKiK – apelacja do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Możliwe jest również złożenie skargi kasacyjnej od wyroku SA do Sądu Najwyższego.
Baza wyroków
Od listopada 2015 r. na stronie UOKIK działa baza wyroków sądowych https://decyzje.uokik.gov.pl/bp/wyroki.nsf/1/C506C8BB4B3410B2C125824F004C20BF?editDocument&act=Wyrok. Zamieszczane są w niej informacje dotyczące wszystkich rozstrzygnięć w sprawach decyzji z zakresu praktyk ograniczających konkurencję, kontroli koncentracji, naruszenia zbiorowych interesów konsumentów oraz w sprawach o uznanie klauzul za niedozwolone (w których powodem był prezes UOKiK). Baza dostępna jest w zakładce „Wyroki” na stronie internetowej UOKiK: http://decyzje.uokik.gov.pl/bp/wyroki.nsf. Szczegóły dotyczące zasad zamieszczania wyroków znajdują się w dokumencie: Zasady informowania o sprawowaniu sądowej kontroli nad decyzjami prezesa UOKiK https://uokik.gov.pl/download.php?plik=16943.