Sposobem na karierę zawodową na emigracji może być służba w obcej armii. Decyduje się na to coraz więcej Polaków. Muszą jednak uzyskać na to zgodę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wpływa coraz więcej wniosków o wyrażenie zgody na zaciągnięcie się do obcej armii lub do zagranicznej organizacji wojskowej. Służba wojskowa za granicą jest lepiej płatna niż w Polsce. Zawodowy żołnierz, nawet w stopniu szeregowego w armii w krajach UE, otrzymuje żołd kilkakrotnie wyższy niż w kraju.

Do jakiej armii

Najczęściej Polacy występują o zgodę na służbę w armii niemieckiej, belgijskiej oraz w marynarce wojennej USA i Irlandii. Jednak, aby zaciągnąć się do Bundeswehry, trzeba znać biegle język niemiecki. Natomiast znajomości języka nie wymaga wstąpienie do legii cudzoziemskiej. Legionistami mogą zostać mężczyźni w wieku od 17 do 40 lat, na okres co najmniej pięciu lat. W okresie służby otrzymują nową tożsamość, nie mogą się ożenić, a nawet mieć własnego mieszkania i samochodu. Mają bezpłatne utrzymanie, a najniższe uposażenie dla szeregowca wynosi 1033 euro miesięcznie. Aby dostać się do legii, należy zgłosić się do punktu informacyjnego legii we Francji.
Przeszkolenie wojskowe w obcej armii chcą też przejść osoby studiujące za granicą. Opłaca się to finansowo, ponieważ na przykład Brytyjczycy płacą im za jeden dzień szkolenia około 35 funtów.

Trzeba dostać zgodę

Aby zaciągnąć się do obcego wojska lub do obcej organizacji wojskowej, trzeba uzyskać zgodę ministra spraw wewnętrznych i administracji. W tym celu należy złożyć pisemny wniosek i dołączyć do niego zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego. Byli żołnierze zawodowi składają wniosek za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień. Minister wydaje ją, albo odmawia po zasięgnięciu opinii ministra obrony narodowej (lub organu przez niego upoważnionego) oraz ministra spraw zagranicznych. Jeżeli o taką zgodę stara się były żołnierz zawodowy, to wówczas udziela jej albo odmawia minister obrony narodowej po zasięgnięciu opinii ministra spraw zagranicznych.
Obywatel polski, który mieszka za granicą albo przebywa tam czasowo dłużej niż trzy miesiące, może swój wniosek o zgodę na werbunek do obcego wojska lub organizacji wojskowej złożyć za pośrednictwem polskiego urzędu konsularnego. O każdym przypadku udzielenia zgody zostaje również powiadomiony właściwy dla żołnierza wojskowy komendant uzupełnień.
Obywatel polski, który podlega powszechnemu obowiązkowi obrony, może taką zgodę uzyskać tylko wówczas, gdy już odbył zasadniczą służbę wojskową lub przeszkolenie wojskowe. Zgoda udzielana jest także osobom, które bez odbycia służby wojskowej zostały przeniesione do rezerwy i nie mają przydziału mobilizacyjnego, pracowniczego przydziału mobilizacyjnego lub przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego, a w dodatku właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (lub czasowego powyżej dwóch miesięcy) wojskowy komendant uzupełnień nie planuje nadać wnioskodawcy żadnego z tych przydziałów.

Kto nie dostanie zgody

Aby uzyskać zgodę na służbę w obcych siłach zbrojnych, muszą być spełnione następujące warunki:
• służba nie narusza interesów Polski i nie jest zakazana przez prawo międzynarodowe,
• służba nie wpłynie na zadania wykonywane przez polskie siły zbrojne.
Zgody nie otrzyma obywatel polski przeniesiony do rezerwy z powodu przyznania mu kategorii D, albo uznany za trwale i całkowicie niezdolnego do czynnej służby wojskowej (kategoria E). Nie otrzyma jej też osoba, która złożyła wniosek o przeznaczenie do służby zastępczej, odbyła ją lub została przeniesiona po jej odbyciu (lub bez odbycia) do rezerwy. Zgoda nie jest wydawana skazanym na karę co najmniej roku pozbawienia wolności (nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania), odbywającym tę karę, albo oczekującym na jej wykonanie. Nie dostaną jej też odbywający karę ograniczenia wolności, albo skazani w okresie próby w wykonywaniu warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.
W decyzji o udzieleniu zgody zostanie określona nazwa obcego wojska lub organizacji wojskowej, okres, na jaki zgoda została wydana, a także pouczenie o obowiązku powiadomienia polskiego konsulatu o terminie i miejscu rozpoczęcia i zakończenia służby.
Ważne!
Obywatele polscy, którzy mają również obywatelstwo innego państwa i stale w nim zamieszkują, nie muszą mieć zgody na zaciągnięcie się do armii lub organizacji wojskowej tego kraju



Podstawa prawna
• Art. 199a-199f ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 241, poz. 2416 z późn. zm.).
• Rozporządzenie z 24 stycznia 2006 r. w sprawie trybu udzielania obywatelom polskim zgody na służbę w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej (Dz.U. nr 19, poz. 144).