Sąd wydaje wyrok zaoczny, wówczas gdy pozwany zawiadomiony w sposób właściwy o rozprawie nie stawił się w sądzie, albo mimo stawienia się nie brał udziału w rozprawie. Strona pozwana może jednak bronić się przed zarzutami, wnosząc sprzeciw od wyroku, który zapadł zaocznie.
Jeżeli pozwany nie stawił się na rozprawę, mimo że został o niej zawiadomiony przez sąd w sposób właściwy, to wówczas zostaje wydany wyrok zaoczny. Najczęściej jest on niekorzystny dla pozwanego, ponieważ uwzględnia żądania pozwu.
Sąd przyjmuje, że prawdziwe są twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych, które zostały przytoczone w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, pod warunkiem że nie budzą one uzasadnionych wątpliwości, albo nie zostały przytoczone tylko po to, aby obejść prawo. Sąd przyjmuje, że twierdzenia powoda są prawdziwe, ponieważ pozwany im nie zaprzeczył.
Sąd wydaje wyrok zaoczny również wówczas, gdy pozwany wprawdzie stawił się na rozprawę, ale nie bierze w niej udziału. Jednak nawet w takiej sytuacji nie wyda wyroku zaocznego, gdy merytoryczne rozpoznanie sprawy nie jest dopuszczalne, ponieważ uzna, że pozew odrzuci albo zawiesi postępowanie.
PRZYKŁAD: POZWANY NIE BIERZE UDZIAŁU W ROZPRAWIE
Pozwany stawił się na rozprawę, ale nie bierze udziału w przesłuchaniu świadków, nie składa żadnych wniosków i oświadczeń. W tej sytuacji przyjmuje się, że pozwany wprawdzie stawił się na rozprawę, ale nie bierze w niej udziału i dlatego sąd może wydać wyrok zaoczny.
To jest tylko część artykułu, zobacz pełną treść w e-wydaniu Gazety Prawnej.