Sąd nie może orzec przepadku przedmiotów, które sprawca przestępstwa wykorzystywał do przechowywania treści pornograficznych z udziałem małoletniego, jeżeli nie są one własnością sprawcy.
ORZECZENIE
Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w której stwierdził, że nie jest dopuszczalne orzeczenie przepadku narzędzi lub innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, jeżeli nie były one własnością sprawcy. Przestępstwo, o którym jest mowa w uchwale, to sprowadzanie, przechowywanie lub posiadanie treści pornograficznych z udziałem małoletniego poniżej 15 lat (art. 202 par. 4a kodeksu karnego - k.k.).

Luka w prawie

Sąd okręgowy powziął wątpliwość, czy możliwe jest orzeczenie przepadku przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa, jeżeli nie stanowiły one własności sprawcy, czynu przestępczego, opisanego w art. 202 par. 4a k.k. Na orzeczenie przepadku przedmiotów w sytuacji, gdy nie są one własnością sprawcy, pozwala art. 202 par. 5 k.k. Przepis ten wylicza jednak wyczerpująco przypadki, w jakich środek może zostać orzeczony. Nie wymienia jednak czynu zabronionego określonego w art. 202 par. 4a k.k.

Prawo własności

Sędziowie SN odpowiadając na pytanie prawne sądu okręgowego potwierdzili jednoznacznie, że konstytucja chroni własność i pozbawienie tego prawa może być środkiem ostatecznym. SN przywołał stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, który stwierdził, że orzeczenie przepadku rzeczy musi po pierwsze, mieć podstawę w ustawie, po drugie, o przepadku musi zadecydować w orzeczeniu sąd. Zdaniem SN, orzeczenie przepadku przedmiotów, które służyły do popełnienia przestępstwa, a nie były własnością sprawcy, możliwe jest tylko w wypadkach przewidzianych w ustawie. Jeżeli zatem art. 202 par. 5 k.k. możliwości takiej nie przewiduje w odniesieniu do przestępstw określonych w art. 202 par. 4a k.k., a przedmioty te nie stanowiły własności sprawcy, nie jest dopuszczalne orzeczenie ich przepadku. Tak jaskrawy błąd ustawodawcy w zakresie treści art. 202 par. 5 k.k. może być, zdaniem sędziów SN, naprawiony tylko w drodze zmiany ustawy.
Sygn. akt I KZP 12/08