Kluczową kwestią jest likwidacja barier zawodowych i nieprzystających do realiów i zdrowego rozsądku uwarunkowań etycznych - piszą adw. Dariusz Gradzi i adw. Wojciech Bergier z ORA w Krakowie.
Będąc krakowskimi delegatami na Krajowy Zjazd Adwokatury, w obliczu toczącej się tak w środowisku, jak i mediach dyskusji dotyczącej modelu i kształtu adwokatury, uważamy, że powinna koncentrować się ona na wskazanych poniżej kluczowych kwestiach.
Pierwszą z nich jest niezależność, która ma się opierać na trzech filarach: niezależności od władzy, od własnego klienta i od uwarunkowań finansowych.
Kolejną kwestią jest dbanie o dobro ogółu i udział w debacie publicznej, rozumiane jako zajmowane jednoznacznego stanowiska w sprawach ważnych społecznie. Adwokatura powinna być interesariuszem, który razem z mediami będzie stanowił przeciwwagę dla tradycyjnego modelu trójpodziału władzy. Musi go kontrolować oraz chronić jednostki w starciu z „systemem”. Słaba adwokatura i media oznaczają wszechwładzę państwa i brak kontroli jego poczynań.
Istotne jest też świadome kształtowanie i zarządzanie wizerunkiem. Oznacza to wyznaczane celów przez organy adwokatury, które realizują eksperci zewnętrzni. Akcje wizerunkowe powinny być prowadzone w ścisłej współpracy z Naczelną Radą Adwokacką. Zasady współpracy z ekspertami muszą być transparentne dla środowiska adwokackiego.
Trzeba też zadbać o dialog wewnątrz grupy zawodowej oraz komunikację zewnętrzną.
Następną kluczową kwestią jest likwidacja barier zawodowych i nieprzystających do realiów i zdrowego rozsądku uwarunkowań etycznych. A także responsywność na innowacje. Jest to element, który może nam pomóc zbudować przewagę konkurencyjną i zostać nowoczesną grupą zawodową. Mowa tutaj o innowacyjności polegającej na wykorzystywaniu w pracy i promocji najnowszych technologii oraz nowych pól aktywności zawodowej, a także pozycjonowaniu zawodowym w tych obszarach i nie oddawaniu pola konkurencji. Innowacyjność w obliczu nasycenia rynku prawnego powinna – w miarę możliwości - wykraczać poza tradycyjny model tzw. „praktyki ogólnej” (ma to naturalnie większe szanse powodzenia w ośrodkach dużych, niż w mniejszych).
Parafrazując Steve’a Jobs’a, w kontekście nowych pól działalności i profesjonalnego zaangażowania, chodzi o odejście od pytania „co to jest” na rzecz pytania „co mogę przy pomocy tego zrobić oraz jak z tego użyć”? Innowacyjność, to także komunikacja.
Skorzystajmy z zapału adwokatów ze stażem do pięciu lat. W Krakowie to się świetnie sprawdza. To tu powstał przy wsparciu okręgowej rady adwokackiej projekt Nowoczesna Adwokatura z nieocenionym udziałem młodych adwokatów: Angeliki Arter-Krzyżek, Katarzyny Frankiewicz–Burdy oraz Katarzyny Witkowskiej–Moździerz.