Firma miejska zarządzającą siecią wodną i kanalizacyjną, której pracownikom jako miejsce zatrudnienia wpisano powiat, musi złożyć informację o dochodach z CIT należnych innym jednostkom samorządowym
Tak uznał szczeciński WSA. Wyjaśnił, że wystarczy, aby zatrudnieni mieli wpisane w umowach o pracę inne miejsce wykonywania obowiązków niż siedziba spółki. Wbrew stanowisku dyrektora izby skarbowej dodał jednak, że jeśli pracownicy wykonują obowiązki w więcej niż jednym miejscu pracy, to nie ma znaczenia, w której gminie wykonują obowiązki najczęściej. Spółka nie musi też składać informacji CIT-ST, jeśli miejscem pracy zatrudnionych jest gmina jej siedziby.
Chodziło o spółkę miejską zaopatrującą w wodę oraz zajmującą się zbiorowym odprowadzaniem ścieków na terenie całego powiatu szczecineckiego. Zarządzała ona przepompowniami oraz oczyszczalniami nieczystości, ale także stacjami uzdatniania wody, siecią kanalizacyjną wraz z przyłączami oraz siecią wodociągową wraz z przyłączami.
Obsługa infrastruktury wymagała od spółki zatrudnienia profesjonalnej i mobilnej kadry, w tym służb dyżurnych w zakresie energetyki i automatyki, specjalistów odpowiedzialnych za usuwanie awarii kanalizacji sanitarnej i wodociągowej, systemu zarządzania kryzysowego i zgłaszania awarii.
Wszystkim takim ekspertom jako miejsce wykonywania obowiązków w umowie o pracę spółka wpisała terytorium całego powiatu, dzięki czemu mogli na bieżąco obsługiwać infrastrukturę wodno-kanalizacyjną.
Spółka nabrała jednak wątpliwości, czy w związku z takim modelem pracy nie powinna składać dokumentu CIT-ST wraz z zeznaniem rocznym. Chodzi o informację, która pozwoli innym gminom ustalić należne im dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego. Taki obowiązek, zgodnie z art. 28 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) oraz art. 10 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego z 13 listopada 2003 r. (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1115) mają podatnicy, którzy posiadają zakłady (oddziały) na obszarze jednostek samorządu terytorialnego innej niż ta, w której mają siedzibę.
Spółka postanowiła się jednak upewnić i zapytała o to dyrektora izby skarbowej.
Sama była zdania, że nie ma żadnych podobnych obowiązków. We wniosku wyjaśniała, że poza terytorium swojej gminy nie posiada wyodrębnionych i samodzielnych organizacyjnie zakładów ani oddziałów. To jej pracownicy, ze względu na charakter swojej pracy, wykonują obowiązki na terytorium całego powiatu – podkreślała.
Dyrektor izby był jednak innego zdania i nakazał spółce składanie informacji CIT-ST. Wyjaśnił, że o tym, czy istnieje zakład albo oddział w rozumieniu art. 28 ustawy o CIT nie decyduje wyodrębnienie organizacyjne ani inne podobne temu kryteria. Najważniejsze jest miejsce świadczenia obowiązków zatrudnionego, określone w umowie o pracę. Wystarczy więc, że wykonuje on swoje zadania poza miastem Szczecinek i na terytorium całego powiatu, żeby uznać, że spółka ma zakłady/oddziały w rozumieniu tego przepisu – podkreślił dyrektor. Dodał, że nie ma przy tym znaczenia, że w umowie o pracę nie wskazano dokładnego adresu wykonywania pracy przez specjalistów, bo spółka będzie mogła ustalić, gdzie przebywają oni najczęściej. To wszystko oznacza, że spółka musi składać informacje CIT-ST.
Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który uchylił interpretację dyrektora. Przyznał wprawdzie, że spółka będzie musiała złożyć informację CIT-ST, a za wyodrębniony zakład będzie musiała uznać miejsce pracy wyszczególnione przez pracodawcę w umowie z zatrudnionymi specjalistami. Wyjaśnił także, że raportować trzeba nie tylko klasyczne filie spółek, ale też wszystkich pracowników świadczących usługi w miejscu innym niż siedziba, bo to ma znaczenie dla ustalenia procentu CIT, jaki przysługuje takiej gminie. Spółka nie musi jednak, tak jak chciał dyrektor izby, ustalać gminy, w której zatrudnieni najczęściej wykonują swoje obowiązki. Jeśli zaś ich miejscem pracy będzie siedziba spółki, to nie ma mowy o składaniu CIT-ST – podsumował WSA. Wyrok nie jest prawomocny.
Wyrok WSA w Szczecinie z 26 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1178/14
