Okręgowa Rada Adwokacka przeprowadziła w dniu 30 czerwca 2009 roku kolokwium dla II roku aplikacji. Poniżej prezentujemy 120 pytań testowych z kolokwium rocznego dla aplikantów adwokackich.
Na zakończenie każdego roku szkoleniowego aplikant składa kolokwium roczne. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium rocznego jest zaliczenie kolokwium częściowego bądź kolokwiów częściowych, o ile zostały one przewidziane w planie szkolenia.
W razie negatywnego wyniku kolokwium roczne i częściowe powtarza się tylko jeden raz, w terminie nie krótszym niż jeden miesiąc i nie dłuższym niż trzy miesiące, przed trzyosobową komisją wyznaczoną przez dziekana okręgowej rady adwokackiej. Negatywna ocena z jakiegokolwiek przedmiotu na kolokwium rocznym oznacza negatywną ocenę całego kolokwium rocznego i powoduje konieczność jego powtórzenia w terminie poprawkowym.
Poniżej prezentujemy pytania testowe z kolokwium rocznego II roku aplikacji adwokackiej
PRAWO KARNE MATERIALNE i PRAWO KARNE PROCESOWE (II INSTANCJA i NADZWYCZAJNE ŚRODKI ZASKARŻENIA)
1. Po uprawomocnieniu Si ę wyroku orzekającego karę bezwzględnego pozbawienia wolności, której skazany nie rozpoczął odbywać, zmieniła się ustawa karna, a według nowej czyn objęty wyrokiem nie jest już zagrożony taką karą. W tej sytuacji Sąd powinien:
a) na wniosek skazanego zawiesić warunkowo wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności,
b) z urzędu zamienić orzeczoną karę pozbawienia wolności na karę grzywny lub karę ograniczenia wolności,
c) z urzędu podjąć działania o wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania.
2. Wobec sprawy zabójstwa, dokonanego w stanie niepoczytalności i ze stwierdzonym wysokim prawdopodobieństwem, że popełni taki czyn ponownie, Sąd umorzył postępowanie. Poza tym Sąd ten:
a) może orzec umieszczenie takiego sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym na okres 5 lat,
b) musi orzec umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym na okres 6 miesięcy,
c) musi orzec umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym nie określając z góry czasu pobytu sprawcy w tym zakładzie.
3. W trakcie wykonywania kary pozbawienia wolności uległa zmienia ustawa karna i objęty prawomocnym wyrokiem czyn skazanego według nowej ustawy nie jest już zabroniony pod groźbą kary. Ta sytuacja:
a) nie ma żadnego wpływu na dalsze wykonywanie kary,
b) uprawnia skazanego do wystąpienia do Sądu o stosowne złagodzenie wykonywanej kary,
c) zobowiązuje Sąd do umorzenia postępowania wykonawczego i zwolnienia skazanego z zakładu karnego.
4. W stosunku do Pana X, który stanął pod zarzutem wyłudzenia kredytu bankowego i przed zapadnięciem wyroku dobrowolnie naprawił szkodę w całości, Sąd odstąpił od wymierzenia mu kary (art. 295 § 1 kk). W związku z tym:
a) osoba wobec której odstąpiono od wymierzenia kary, nie podlega wpisowi do rejestru skazanych (Krajowy Rejestr Karny),
b) osoba taka podlega wpisowi do rejestru karnego, a wpis jest nieusuwalny,
c) w razie odstąpienia od wymierzenia kary zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od daty wydania prawomocnego orzeczenia.
5. Przepis art. 464 § 2 KPK stanowi: „W innych wypadkach sąd odwoławczy może zezwolić obrońcy na wzięcie udziału w posiedzeniu”. Sąd okręgowy rozpoznaje Twoje zażalenia na postanowienie sądu rejonowego w przedmiocie dalszego stosowania tymczasowego aresztowania. O terminie takiego posiedzenia:
a) zostaniesz powiadomiony tylko wtedy, gdy wnosząc zażalenie powiadomisz sąd, że chcesz brać udział w posiedzeniu,
b) zostaniesz zawiadomiony o posiedzeniu, ponieważ postanowienie jak wyżej kończy postępowanie w sprawie w zakresie tymczasowego aresztowania,
c) zostaniesz zawiadomiony o posiedzeniu z urzędu ponieważ przysługiwało Ci prawo udziały w posiedzeniu sądu pierwszej instancji.
6. Jeśli ustawa nie stanowi inaczej, zażalenie nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia. Wykonanie zaskarżonego postanowienia może zostać wstrzymane:
a) wyłącznie na wniosek strony,
b) wyłącznie z urzędu,
c) na wniosek strony lub z urzędu.
7. Sąd apelacyjny wydał postanowienie w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania. Sądem powołanym do rozpoznania zażalenia obrońcy na takie postanowienie, będzie:
a) Sąd Najwyższy,
b) inny sąd apelacyjny orzekający w składzie trzech sędziów, wskazany przez Sąd Najwyższy,
c) sąd apelacyjny, orzekający w składzie trzech sędziów.
8. Klient, który w postępowaniu sądowym przed sądem pierwszej instancji nie korzystał z pomocy obrońcy udziela Ci upoważnienia do obrony w postępowaniu odwoławczym. Podczas pierwszego spotkania klient wydaje Ci wyrok wraz z pisemnym uzasadnieniem. Z dowodu doręczenia wynika, że wyrok wraz z pisemnym uzasadnieniem został mu doręczony 6 dni temu. Podejmujesz się obrony i następnego dnia, chcąc zapoznać się z aktami, składasz w sądzie upoważnienie do obrony. Sekretarz sądowy wydaje Ci odpis wyroku. Od kiedy należy liczyć 14 dniowy termin do wniesienia apelacji w tej sprawie przez obrońcę:
a) od dnia doręczenia wyroku oskarżonemu,
b) od dnia udzielenia upoważnienia do obrony,
c) od dnia złożenia w sądzie upoważnienia do obrony i wydania obrońcy wyroku wraz z uzasadnieniem.
9. Czy oskarżony, który został uniewinniony, może skarżyć wyrok w zakresie samego uzasadnienia?
a) nie może,
b) może, bez żadnych ograniczeń,
c) może, ale jedynie wtedy, gdy lub ustalenia naruszają jego prawa lub szkodzą jego interesom.
10. Jesteś obrońcą oskarżonego. Sąd pierwszej instancji wydał postanowienie w trybie art. 184 § 1 KPK. W jakim terminie należy wnieść zażalenie na takie postanowienie:
a) w ciągu 3 dni od doręczenia Ci odpisu postanowienia,
b) w ciągu 7 dni od doręczenia Ci odpisu postanowienia,
c) postanowienie jest niezaskarżalne.
11. Zasadą jest, że sąd odwoławczy nie może przeprowadzić postępowania dowodowego, co do istoty sprawy (art. 452 § 1 KPK). Jednak w wyjątkowych wypadkach sąd odwoławczy może, uznając potrzebę uzupełnienia przewodu sądowego, przeprowadzić dowód na rozprawie. Taki dowód może zostać przeprowadzony:
a) zarówno z urzędu, jak i na wniosek strony,
b) tylko z urzędu,
c) tylko na wniosek strony.
12. W wyniku kasacji, która została uwzględniona, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do rozpoznania sądowi rejonowemu. Wyrok tego sądy stał się prawomocny, ponieważ żadna ze stron nie wniosła apelacji. Sądem właściwym do wznowienia postępowania w tej sprawie będzie:
a) sąd okręgowy,
b) sąd apelacyjny,
c) Sąd Najwyższy.
13. Kasację od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowania w sprawie może w sprawie może wnieść:
a) Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego i Prokurator Generalny,
b) Prokurator Generalny i Rzecznik Praw Obywatelskich,
c) Minister Sprawiedliwości i Rzecznik Praw Obywatelskich.
14. Pokrzywdzony w sprawie z art. 278 § 1 KK nie wystąpił w sprawie jako powód cywilny. Wyrok sądu pierwszej instancji stał się prawomocny. W trybie art. 415 § 1 KPK sąd zasądził odszkodowanie na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 50.000. Wznowienie postępowania w takiej sprawie ograniczone wyłącznie do orzeczenia o roszczeniach majątkowych może nastąpić:
a) tylko na wniosek strony,
b) na wniosek strony i z urzędu,
c) na wniosek strony, z urzędu, a także na wniosek pokrzywdzonego nie będącego stroną.
15. Orzekając o wznowieniu postępowania sąd:
a) ponownie rozpoznaje sprawę jako sąd odwoławczy w granicach wcześniej wniesionej apelacji i orzeka co do meritum sprawy,
b) uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę właściwemu sądowi do ponownego rozpoznania,
c) wstrzymuje wykonania orzeczenia i wyznacza sądowi właściwemu termin ponownego rozpatrzenia sprawy.
16. Postanowienie pozostawiające bez rozpoznania wniosek o wznowienie postępowania:
a) zawsze jest zaskarżalne,
b) zawsze jest niezaskarżalne,
c) jest niezaskarżalne, jeśli zostało wydane przez sąd apelacyjny lub Sąd Najwyższy.
17. Wznowienie postępowania z urzędu na niekorzyść oskarżonego jest niedopuszczalne po upływie:
a) 6 miesięcy od wydania orzeczenia,
b) 6 miesięcy od upływu terminu do wniesienia kasacji na niekorzyść oskarżonego,
c) 6 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia.
18. Czyn ciągły to:
a) przestępstwo jednoczynowe, realizujące taki sam zamiar w kilku zachowaniach,
b) odmiana realnego zbiegu przestępstw, w którym jednorodne przestępstwa podlegają kwalifikacji na podstawie tego samego przepisu, co pozwala na orzeczenie jednej kary z możliwością nadzwyczajnego jej zaostrzenia,
c) przestępstwo jednoczynowe, realizujące ten sam zamiar w kilku zachowaniach.
19. Sprawca, który z użyciem broni palnej zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami:
a) popełnia kwalifikowane przestępstwo zabójstwa z art. 148 § 2 k.k.,
b) popełnia uprzywilejowane przestępstwo zabójstwa z art. 148 § 4 k.k.,
c) popełnia przestępstwo, które należy kwalifikować z art. 148 § 2 k.k. oraz art. 148 § 4 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
20. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony:
a) karą pozbawienia wolności do lat 3,
b) karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą,
c) karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 1 roku do lat 15.
21. Zamiar ewentualny (dolus eventualis) polega na tym, że:
a) sprawca nie chce popełnienia czynu zabronionego, ale przewidując możliwość jego popełnienia, godzi się na to,
b) sprawca chce popełnić czyn zabroniony,
c) sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego, nie ma zamiaru jego popełnienia, a więc przypuszcza, że tego uniknie.
22. Obrona konieczna to:
a) odparcie bezpośredniego, bezprawnego zamachu na jakiekolwiek dobro prawem chronione,
b) działanie w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego,
c) dopuszczenie się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność labo winę.
23. Sąd może obok kary pozbawienia wolności wymierzyć grzywnę jako karę kumulatywną, jeżeli sprawca dopuścił się czynu:
a) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,
b) przeciwko małoletniemu,
c) w celu osiągnięcia korzyści osobistej.
24. Artur B. działając na warunkach recydywy szczególnej wielokrotnej (art. 64 § 2 k.k.) dopuścił się przestępstwa z art. 197 § 3 k.k. (podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3). Czy w tym wypadku sąd może podwyższyć górne ustawowe zagrożenie kary?
a) tak i wymierzy karę 25 lat pozbawienia wolności,
b) tak i wymierzy karę 22 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,
c) nie, bo przepis o podwyższeniu górnego ustawowego zagrożenia nie dotyczy zbrodni.
25. Sąd – w oparciu o przepisy kodeksu karnego – orzekł wobec Mariana C. m.in. środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów na okres 6 miesięcy.
a) orzeczenie w tej części jest prawidłowe, gdyż zakaz prowadzenia pojazdów orzeka się na czas od 6 miesięcy do lat 10,
b) orzeczenie w tej części jest prawidłowe, gdyż zakaz prowadzenia pojazdów orzeka się na czas od 3 miesięcy do lat 10,
c) orzeczenie w tej części jest prawidłowe, gdyż zakaz prowadzenia pojazdów orzeka się w latach, od roku do lat 10.
26. Czy wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat można orzec karę dożywotniego pozbawienia wolności?
a) tak,
b) nie,
c) tak, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne.
27. Młodocianym jest:
a) sprawca, który w chwili orzekania nie ukończył 21 lat,
b) sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat,
c) sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 24 lat.
28. W razie skazania na grzywnę zatarcie skazania następuje z mocy prawa:
a) z upływem 3 lat od jej wykonania,
b) z upływem 5 lat od jej wykonania,
c) z upływem roku od jej wykonania.
29. W roku 1999 Jan G. dopuścił się zbrodni zabójstwa. W roku 2000 Prokuratura Okręgowa w Warszawie wszczęła przeciwko Janowi G. postępowanie karne. Karalność przestępstwa w tej sprawie:
a) nigdy nie ustaje,
b) ustaje z upływem 30 lat od jego popełnienia,
c) ustaje z upływem 40 lat od jego popełnienia.
30. Skazanego określonego w art. 64 § 1 k.k. (typ podstawowy recydywy szczególnej) można warunkowo zwolnić po odbyciu przez niego:
a) co najmniej połowy kary,
b) dwóch trzecich kary,
c) trzech czwartych kary.
31. Warunkowe umorzenie postępowania karnego następuje na okres próbny, który wynosi:
a) od roku do 2 lat,
b) od 2 do 5 lat,
c) od roku do 3 lat.
32. Jeżeli skazany w okresie próbnym popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności, sąd:
a) zarządza wykonanie kary,
b) może zarządzić wykonanie kary,
c) nie może zarządzić wykonania kary, jeżeli upłynął okres próby.
33. Udzielenie środka odurzającego małoletniemu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jest:
a) wykroczeniem,
b) występkiem,
c) zbrodnią.
34. Stanem nietrzeźwości w rozumieniu kodeksu karnego jest stan, w którym:
a) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg,
b) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,5 promila,
c) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 promila.
35. W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że:
a) miesiąc ograniczenia wolności równa się 10 dniom pozbawienia wolności,
b) miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności,
c) miesiąc ograniczenia wolności równa się 20 dniom pozbawienia wolności.
36. Skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 177 k.k. (wypadek komunikacyjny) znajdując się w stanie nietrzeźwości, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przepisane sprawcy przestępstwo:
a) w wysokości ustawowego zagrożenia,
b) w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę,
c) w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy tego zagrożenia.
37. Sprawca przestępstwa z art. 296 § 1 KK, który dobrowolnie naprawił szkodę w całości przed wykonanie postanowienia o wszczęciu postępowania karnego:
a) skorzysta obligatoryjnie z nadzwyczajnego złagodzenia kary,
b) nie podlega karze,
c) nie popełnia przestępstwa.
38. Przestępstwo z art. 299 § 1 KK (prawie brudnych pieniędzy) jest:
a) przestępstwem indywidualnym, które może zostać popełnione przez osobę pełniącą funkcje publiczne,
b) przestępstwem powszechnym,
c) przestępstwem indywidualnym, które może zostać popełnione przez osobę pełniące funkcję kierowniczą w jednostce organizacyjnej wykonującej działalność gospodarczą.
39. Przestępstwo paserstwa polega na przyjęciu rzeczy uzyskanej:
a) za pomocą czynu zabronionego,
b) wyłącznie za pomocą jakiegokolwiek przestępstwa,
c) wyłącznie za pomocą przestępstwa opisanego w art. 278 – 282 i 284 KK.
40. Czynność sprawcza fałszowanie dokumentu, przestępstwa opisanego w art. 270 § 1 KK polega na:
a) poświadczeniu nieprawdy w dokumencie,
b) przerobieniu dokumentu,
c) wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy przez osobę uprawnioną do wystawienia dokumentu.
PRAWO CYWILNE MATERIALNE I PRAWO CYWILNE PROCESOWE (II INSTANCJA I NADZWYCZAJNE ŚRODKI ZASKARŻENIA)
41. Na orzeczenia sądów II instancji odrzucające skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje:
a) skarga kasacyjna,
b) zażalenie,
c) nie przysługuje środek prawny.
42. Czy Sąd Apelacyjny zmieniając wyrok i oddalając powództwo może zasądzić zwrot należności wyegzekwowanej na podstawie wyroku zaopatrzonego rygorem natychmiastowej wykonalności:
a) nie może,
b) może z urzędu,
c) może tylko na wniosek strony.
43. Wniosek o zabezpieczenie powództwa zgłoszony przed Sądem Najwyższym w postępowaniu kasacyjnym podlega:
a) odrzuceniu jako prawnie niedopuszczalnym,
b) rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy,
c) przekazaniu do rozpoznania sądowi I instancji.
44. Od orzeczenia sądu II instancji odmawiającego wpisu do KRS przysługuje:
a) zażalenie,
b) skarga kasacyjna,
c) nie przysługuje środek prawny.
45. Na postanowienie sądu II instancji oddalające zażalenie na postanowienie odrzucające skargę o wznowienie wniesioną po terminie przysługuje:
a) skarga kasacyjna,
b) zażalenie,
c) nie przysługuje środek prawny.
46. W procesie o zaniechanie działań zagrażających dobru osobistemu powód ma obowiązek udowodnić:
a) winę sprawcy,
b) wystąpienia stanu zagrażającego naruszeniu dobra osobistego,
c) bezprawność działania sprawcy.
47. Po ujawnieniu prze Korzystającego wady fizycznej leasingowanej rzeczy Finansujący:
a) zawsze odpowiada z tego tytułu,
b) odpowiada tylko w określonych przypadkach,
c) nie ponosi odpowiedzialności.
48. Czy w procesie windykacyjnym dot. nieruchomości pozwany może się bronić zarzutem zasiedzenia:
a) może w każdej sytuacji,
b) może pod określonymi warunkami,
c) nie może.
49. Czy po otrzymaniu z sądu zawiadomienia o dokonaniu wpisu do księgi wieczystej, przysługuje od tego wpisu:
a) zażalenie,
b) apelacja,
c) nie przysługuje środek prawny.
50. Od postanowienia sądu II instancji w sprawie zniesienia współwłasności skarga kasacyjna przysługuje:
a) w każdym przypadku,
b) tylko w określonych przypadkach,
c) nie przysługuje.
51. Czy w sprawie o zniesienie współwłasności nieruchomości składającej się z czterech identycznych działek należących do trzech osób, sąd może przyznać każdemu z nich po jednej działce, a w odniesieniu do czwartej ustanowić współwłasność w trzech równych częściach:
a) z urzędu,
b) na wniosek jednego, a bez zgody pozostałych współwłaścicieli,
c) za zgodą wszystkich współwłaścicieli.
52. Zawarcie umowy quad usum:
a) eliminuje możliwość zasiedzenia gruntu objętego umową,
b) nie ma wpływu na zasiedzenie,
c) stwarza możliwość zasiedzenia pod określonymi warunkami.
53. Roszczenie z tytułu zachowku:
a) podlega dziedziczeniu bez ograniczeń,
b) nie podlega dziedziczeniu,
c) podlega dziedziczeniu z ograniczeniami.
54. W razie nabycia od rzekomego spadkobiercy rzeczy pochodzącej ze spadku nabywca:
a) zawsze staje się właścicielem rzeczy,
b) jest obowiązany wydać rzecz rzeczywistemu spadkobiercy,
c) nabywa własność, jeśli spełnia określone warunki.
55. Kto w przypadku zbycia spadku ponosi względem wierzycieli odpowiedzialność za długi spadkowe:
a) zbywca,
b) nabywca,
c) odpowiadają obaj.
56. Czy wystąpienie z wnioskiem o dział spadku ma wpływ na bieg terminu zasiedzenia przez jednego ze spadkobierców części nieruchomości spadkowej:
a) nie ma wpływu,
b) przerywa bieg przedawnienia,
c) ma wpływ pod określonymi warunkami.
57. Czy całkowite zwolnienie strony prze sąd I instancji od kosztów sądowych:
a) obowiązuje w postępowaniu kasacyjnym,
b) nie obejmuje takiego postępowania,
c) utrzymanie zwolnienia w postępowaniu kasacyjnym jest uzależnione od rodzaju sprawy.
58. Czy samoistny posiadacz nieruchomości nie mającej dostępu do drogi publicznej może domagać się ustanowienia takiego dostępu:
a) nie ma takich uprawnień,
b) może żądać ustanowienia gruntowej służebności drogi koniecznej,
c) może domagać się ustanowienia z tego tytułu służebności osobistej.
59. Jeżeli osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbyła rzecz i wydała ją nabywcy, to:
a) nabywca zawsze uzyskuje własność nabytej rzeczy objętej w posiadanie,
b) nabycie własności jest uzależnione od wystąpienia dodatkowych okoliczności,
c) nabywca nigdy nie uzyskuje własności takiej rzeczy.
60. Roszczenie o zadośćuczynienie z tytułu uszkodzenia ciała:
a) przechodzi na spadkobierców poszkodowanego w każdym przypadku z chwilą otwarcia spadku,
b) przechodzi na spadkobierców poszkodowanego jedynie w określonych przypadkach,
c) nie podlega dziedziczeniu.
61. Czy przedmiot świadczenia złożony do depozytu sądowego dłużnik:
a) może odebrać bez ograniczeń w każdym czasie,
b) nie może tego uczynić,
c) odbiór jest uzależniony od zachowania wierzyciela.
62. Czy Skarb Państwa odpowiada za zaniechania legislacyjne, jeśli obowiązek wydania przepisów powstał:
a) przed wejściem w życie Konstytucji z 1997 r.,
b) pod rządami Konstytucji, ale przed wprowadzeniem w dniu 1 września 2004 r. odpowiedzialności z tytułu zaniechania legislacyjnego,
c) odpowiada wyłącznie wówczas, gdy taki obowiązek postał po dniu 1 września 2004 r.
63. Czy wniesienie skargi i wznowienie postępowania wstrzymuje wykonanie wyroku:
a) z mocy prawa,
b) w drodze wydania z urzędu odpowiedniego postanowienia,
c) na wniosek skarżącego uzasadniony zagrożeniem poniesienia szkody w razie jej wykonania.
64. Sąd drugiej instancji może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, o ile:
a) apelujący wniósł o to na piśmie, a żadna z pozostałych stron nie złożyła sprzeciwu w oznaczonym przez sąd terminie,
b) zachodzi nieważność postępowania,
c) apelujący nie złożył wniosku o wyznaczenie rozprawy.
65. Jeżeli apelacja została oddalona, sąd II instancji sporządza uzasadnienie wyroku:
a) na wniosek strony złożony w terminie tygodniowym od ogłoszenia jego sentencji,
b) z urzędu,
c) na wniosek strony złożony w terminie tygodniowym od ogłoszenia jego sentencji, o ile od wyroku służy skarga kasacyjna
66. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest niedopuszczalna:
a) od orzeczeń sądu II instancji, od których wniesiono skargę kasacyjną,
b) od orzeczeń sądu II instancji, od którego inna strona złożyła już skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
c) jeżeli została wniesiona po upływie 2 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, od którego jest składania.
67. W razie zawarcia umowy, której wykonania czyni całkowicie lub częściowo niemożliwym zadośćuczynienie roszczeniu osoby trzeciej, osoba ta może żądać uznania umowy za bezskuteczną:
a) bezwzględnie,
b) w stosunku do niej,
c) przed upływem 3 lat od daty jej zawarcia.
68. Uprawnienie do uchylenia się od skutków prawnych oświadczenia złożonego pod wpływem groźby wygasa:
a) z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał,
b) z upływem roku od chwili zaistnienia groźby,
c) z upływem roku od chwil złożenia oświadczenia woli.
69. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu powszechnego przedawnia się:
a) w przypadku roszczeń nie mających charakteru okresowego – z upływem kresu przedawnienia takiego roszczenia, licząc początek biegu od dnia uprawomocnienia się wyroku,
b) z upływem lat dziesięciu, licząc początek biegu przedawnienia od daty wymagalności każdego z roszczeń objętych orzeczeniem,
c) z upływem lat dziesięciu, choćby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy.
70. Producent nie odpowiada wobec konsumenta za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, jeżeli:
a) jego nazwa nie widnieje na opakowaniu produktu lub załączonej do produktu ulotce,
b) odpowiedzialność za produkt przejął dystrybutor produktu lub jego ostateczny sprzedawca,
c) wprowadzenie do obrotu produktu nastąpiło poza zakresem działalności gospodarczej producenta.
71. W przypadku zastrzeżenia w umowie kary umownej wierzyciel:
a) nie może żądać odszkodowania przenoszącego wartość kary umownej,
b) może żądać odszkodowania przenoszącego wartość kary umownej, jeżeli wysokość poniesionej przez niego szkody jest rażąco niewspółmierna w stosunku do wysokości umówionej kary umownej,
c) może żądać odszkodowania przenoszącego wartość kary umownej, jeżeli strony się tak umówiły.
72. Na odmowę podjęcia zwieszonego postępowania służy:
a) zażalenie do sądu drugiej instancji,
b) apelacja do sądu drugiej instancji,
c) skarga do sądu, który wydał to postanowienie.
73. Apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie, sąd odwoławczy:
a) pozostawi bez rozpoznania,
b) odrzuci,
c) zwróci.
74. Przyjęcie lub odmowa przyjęcia skargi kasacyjnej przez Sąd Najwyższy zapada:
a) w formie wyroku z uzasadnieniem,
b) w formie postanowienia z uzasadnieniem,
c) w formie postanowienia bez uzasadnienia.
75. Wniesienie skargi o wznowienie postępowania po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się wyroku jest dopuszczalne, gdy:
a) wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa,
b) w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona,
c) strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.
76. Milczące przyjęcia oferty (tj. uznania braku niezwłocznej odpowiedzi za przyjęcie oferty) występuje:
a)zawsze, gdy oferta skierowana jest do przedsiębiorcy,
b) tylko w przypadku, gdy oferta kierowana jest do przedsiębiorcy od osoby, z którą pozostaje on w stałych stosunkach gospodarczych, a oferta dotyczy zawarcia umowy w ramach działalności tego przedsiębiorcy,
c) tylko w przypadku, gdy oferta kierowana jest drogą elektroniczną do konsumenta, który uprzednio wyraził zgodę na przesłanie mu materiałów reklamowych za pośrednictwem poczty elektronicznej.
77. Która z podanych przyczyn nie jest ustawową podstawą wydziedziczenia:
a) uprawniony do zachowku wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego,
b) uprawniony do zachowku dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci,
c) uprawniony do zachowku podstępem lub groźbą nakłonił spadkodawcę do sporządzenia lub odwołania testamentu albo w taki sam sposób przeszkodził mu w dokonaniu jednej z tych czynności.
78. Przedawnienie wierzytelności:
a) wyłącza definitywnie możliwość dokonania potrącenia tej wierzytelności z inną wierzytelnością,
b) nie stoi na przeszkodzie potrącenia tej wierzytelności z inną wierzytelnością – pod warunkiem, iż w chwili, gdy potrącenie stało się możliwe, przedawnienie jeszcze nie nastąpiło,
c) nie rzutuje w żaden sposób na możliwość dokonywania potrącenia tej wierzytelności z inną wierzytelnością.
79. Najemca lokalu mieszkalnego może najęty lokal oddać w całości lub części osobie trzeciej do bezpłatnego używania albo w podnajem:
a) jeżeli umowa tego nie zabrania,
b) tylko i wyłącznie za zgodą wynajmującego, bez żadnych wyjątków w tym zakresie,
c) za zgodą wynajmującego, z tym zastrzeżeniem, iż zgoda ta nie jest wymagana co do osoby, względem której najemca jest obciążony obowiązkiem alimentacyjnym.
80. Niedozwolone postanowienie umowne to według definicji ustawowej:
a) postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie, które kształtują prawa i obowiązku konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy,
b) postanowienia umowy sprzeczne z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa,
c) postanowienia umowy sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
PROCEDURA ADMINISTRACYJNA – POSTĘPOWANIE SĄDOWE PRZED WSA I NSA
81. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wydało postanowienie o przywróceniu terminu do złożenia sprzeciwu od własnego orzeczenia w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu. Od tego postanowienia służy prawo wniesienia:
a) skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,
b) zażalenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,
c) wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
82. Na postanowienie o odmowie uzupełnienia decyzji nie służy zażalenia (w administracyjnym toku instancji). Czy wobec tego postanowienie to może być zaskarżonego do wojewódzkiego sadu administracyjnego:
a) tak, skargą wniesioną za pośrednictwem organu wyższego stopnia,
b) tak, ale dopiero po wezwaniu organu do usunięcia naruszeń,
c) nie, skarga sądowo-administracyjna w ogóle nie przysługuje.
83. Czy z uwagi na nie związanie sądu administracyjnego granicami skargi można skutecznie zakwestionować przed sądem administracyjnym w postępowaniu wszczętym ze skargi na postanowienie o odmowie uwzględnienia zarzutów przeciwko prowadzeniu egzekucji – decyzję będącą podstawą do wystawienia tytułu egzekucyjnego:
a) tak, gdy niezbędne jest to do końcowego załatwienia sprawy,
b) tak, ale tylko w sytuacji, gdy decyzja będąca podstawą do wystawienia tytułu egzekucyjnego nie była wcześniej kontrolowana przez sąd administracyjny,
c) nie.
84. Skargę na ostateczną decyzję organu administracji wniesiono bezpośrednio do wojewódzkiego sądu administracyjnego, a nie za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Sąd przekazał skargę właściwemu organowi. O zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje:
a) data wniesienia skargi do sądu administracyjnego,
b) data nadania skargi przez sąd pod adres właściwego organu,
c) data doręczenia organowi skargi nadesłanej przez sąd.
85. Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu administracji w przedmiocie wydania zaświadczenia:
a) powinna być poprzedzona zażaleniem, o jakim mowa w art. 37 kpa,
b) powinna być poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w trybie
art. 52 § 3 ppsa,
c) od razu może być wniesiona do sądu
86. Skarga kasacyjna została wniesiona przez podmiot nie będący stroną (w rozumieniu art. 12 w zw. z art. 32 i 33 ppsa). Wobec tego:
a) postępowanie wywołane skargą kasacyjną zostanie umorzone,
b) skarga kasacyjna zostanie odrzucona,
c) skarga kasacyjna zostanie merytorycznie rozpatrzona w kontekście posiadania przez wnoszącego skargę kasacyjną interesu prawnego w sprawie.
87. W ramach prawa pomocy dla skarżącego ustanowiony został przez sąd administracyjny adwokat. Stosunek pełnomocnictwa dla tego adwokata powstaje:
a) z chwilą wskazania osoby adwokata przez właściwą Okręgową Radę Adwokacką,
b) z mocy prawa po przyznaniu prawa pomocy przez sąd administracyjny,
c) z chwilą udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi przez skarżącego.
88. Pierwszą czynnością w sprawie dokonaną przez adwokata było złożenie do wojewódzkiego sądu administracyjnego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Do wniosku tego adwokat nie dołączył pełnomocnictwa. Brak ten:
a) będzie można uzupełnić,
b) spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania,
c) spowoduje wydanie postanowienia o odmowę sporządzenia uzasadnienia.
89. W jakim terminie liczonym od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu czynności, należy wezwać właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa:
a) 14 dni,
b) 30 dni,
c) 60 dni.
90. W skardze do wojewódzkiego sądu administracyjnego należy przytoczyć przyczyny uzasadniające, według oceny skarżącego, wniesienie skargi do sądu. Brak przytoczenia tych przyczyn jest:
a) podstawą do odrzucenia skargi,
b) podstawą do zwrotu skargi,
c) brakiem formalnym polegającym uzupełnieniu na wezwanie sądu administracyjnego.
91. Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji złożono po wydaniu wyroku przez wojewódzki sąd administracyjny, a przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej od tego wyroku. Wniosek taki:
a) jest niedopuszczalny,
b) rozpoznany zostanie przez wojewódzki sąd administracyjny,
c) rozpoznany zostanie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
92. Adwokat będący pełnomocnikiem skarżącego wobec nieprzekazania przez organ administracji skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, opracował wniosek o wymierzenie organowi grzywny. Wniosek ten należy wnieść:
a) za pośrednictwem organu administracyjnego,
b) bezpośrednio do sądu administracyjnego opłacając go wpisem stałym,
c) bezpośrednio do sądu administracyjnego opłacając go wpisem stosunkowym liczonym od wartości przedmiotu zaskarżenia.
93. Kiedy sąd administracyjny może wydać wyrok na niekorzyść skarżącego:
a) gdy stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności,
b) gdy stwierdzi, że zaskarżona decyzja wygasła,
c) gdy stwierdzi stan zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego albo narażenie ważnych interesów Państwa.
94. Na podstawie art. 111 § 2 ppsa sąd administracyjny połączył się wspólnego rozpoznania kilka oddzielnych spraw pozostających ze sobą w związku i w niektórych z nich skargi oddalił. Uzasadnienie wyroku w tej sytuacji sporządza się:
a) z urzędu,
b) na wniosek,
c) z urzędu, ale tylko w części uwzględniającej skargi.
95. Jedynym warunkiem wniesienia skargi na niewykonanie przez organ administracji wyroku sądu administracyjnego (art. 154 § ppsa) jest:
a) uprzednie wezwanie organu administracji do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy,
b) zażalenie na niezałatwienie sprawy skierowane do organu administracji wyższego stopnia (art. 37 § 1 kpa),
c) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 4 ppsa).
96. Skarga na bezczynność organów administracyjnych dotyczy:
a) wydania postanowienia,
b) wydania decyzji,
c) przekroczenia terminu do wydania rozstrzygnięcia.
97. Sąd administracyjny uprawniony jest do uchylenia również innych aktów lub czynności administracyjnych poza zaskarżonymi, o ile:
a) pozostają w granicach sprawy,
b) na ich podstawie wydano zaskarżoną decyzję,
c) rażąco naruszają interes skarżącego.
98. Sąd administracyjny może wymierzyć grzywnę organowi administracji, który:
a) nie wykonał wyroku sądu administracyjnego,
b) wykonał wyrok niezgodnie z jego treścią,
c) spowodował szkodę dla osoby, która była stroną postępowania.
99. W jakiej wysokości może być orzeczona grzywna wobec organu administracji wobec nie przedstawienia akt administracyjnych i odpowiedzi na skargę:
a) w wysokości najniższego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w ostatnim kwartale,
b) w wysokości dziesięciokrotnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzednim,
c) w wysokości 10.000 zł.
100. Wojewódzki sąd administracyjny właściwy w chwili wniesienia skargi:
a) w każdym przypadku zmiany podstaw właściwości w toku postępowania, przekazuje sprawę do rozpoznania właściwemu wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu,
b) pozostaje właściwy aż do ukończenia postępowania, choćby podstawy właściwości zmieniły się w toku sprawy, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej,
c) pozostaje właściwy aż do ukończenia postępowania, ale tylko wtedy gdy podstawy właściwości zmieniły się już po rozpoczęciu pierwszego posiedzenia w sprawie.
101. Co do zasady na posiedzeniu jawnym sąd administracyjny orzeka w składzie:
a) jednego sędziego,
b) jednego sędziego w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym, oraz trzech sędziów w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym,
c) trzech sędziów.
102. Osoba, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego:
a) jest uczestnikiem postępowania sądowo-administracyjnego na prawach strony, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego,
b) nie bierze udziału w postępowaniu sądowo-administracyjnym,
c) w każdym przypadku jest uczestnikiem postępowania sądowo-administracyjnego na prawach strony.
103. Kilku uprawnionych do wniesienia skargi:
a) zawsze może w jednej sprawie występować w roli skarżących,
b) może w jednej sprawie występować w roli skarżących, ale tylko wtedy, gdy ich skargi dotyczą tej samej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności albo bezczynności,
c) może w jednej sprawie występować w roli skarżących, ale tylko wtedy, gdy ich skargi dotyczą tej samej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności albo bezczynności i tylko wtedy, gdy sąd połączy ich sprawy do wspólnego rozpoznania.
104. Ustanowienie adwokata w ramach rozpoznania prawa pomocy (art. 244. ppsa):
a) skutkuje obowiązkiem strony udzielenia wyznaczonemu adwokatowi pełnomocnictwa, bez ponoszenia przez nią wynagrodzenia i wydatków adwokata,
b) stanowi uprawnienie strony do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi, bez ponoszenia przez nią wynagrodzenia i wydatków adwokata,
c) stanowi uprawnienie strony do udzielenia pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi, bez ponoszenia przez nią wynagrodzenia adwokata, ale z obowiązkiem zwrotu wydatków poniesionych przez adwokata.
105. Pełnomocnik, przy pierwszej czynności procesowej, obowiązany jest:
a) dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa,
b) dołączyć do akt sprawy wyłącznie oryginał pełnomocnictwa z podpisem mocodawcy,
c) dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa, z wyjątkiem adwokata z urzędu, który działa w sprawie na podstawie zawiadomienia ORA o wyznaczeniu go pełnomocnikiem.
106. Strona, której w ramach prawa pomocy przyznano adwokata z urzędu:
a) w każdym przypadku może ograniczyć adwokata w prawie udzielania dalszego pełnomocnictwa, składając stosowne oświadczenie w tej kwestii,
b) może ograniczyć adwokata w prawie udzielania dalszego pełnomocnictwa, ale jedynie w zakresie udzielania upoważnienia aplikantowi adwokackiemu,
c) nie może skutecznie ograniczyć adwokata w prawie udzielania dalszego pełnomocnictwa.
107. Uwzględniając skargę na akt prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego sąd administracyjny (art. 177 ppsa):
a) uchyla akt prawa miejscowego albo stwierdza, że został on wydany z naruszeniem prawa, jeśli przepis szczególny wyłącza jego uchylenie,
b) stwierdza nieważność aktu prawa miejscowego albo stwierdza, że został on wydany z naruszeniem prawa, jeśli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie jego nieważności,
c) uchyla akt prawa miejscowego albo stwierdza jego bezskuteczność, jeżeli przepis szczególny wyłącza uchylenie aktu prawa miejscowego.
108. W razie wniesienia skargi do sądu administracyjnego po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania:
a) w każdym przypadku sąd zawiesza postępowanie,
b) sąd zawiesza postępowanie na wniosek skarżącego,
c) sąd umarza postępowanie jako bezprzedmiotowe.
109. W postępowaniu sądowo – administracyjnym skarżący może cofnąć skargę, co:
a) wiąże sąd w każdym przypadku,
b) wiąże sąd, chyba że cofnięcie rażąco narusza interes społeczny lub słuszny interes uczestników postępowania, względnie zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy nieważnego aktu lub czynności,
c) wiąże sąd, chyba że cofnięcie zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy wiążącego aktu lub czynności.
110. Zawiadomienie o posiedzeniu jawnym powinno być doręczone:
a) na siedem dni przed posiedzeniem,
b) na siedem dni przed posiedzeniem, ale w pilnych przypadkach termin ten może być skrócony do trzech dni,
c) przepisy ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie określają żadnych terminów w tym zakresie.
111. Zgodnie z treścią art. 107. ppsa nieobecność adwokata – pełnomocnika na rozprawie:
a) nie wstrzymuje rozpoznania sprawy,
b) nie wstrzymuje rozpoznania sprawy z wyjątkiem spraw, w których skarżący korzysta z pomocy adwokata z urzędu,
c) skutkuje odroczeniem rozprawy, przy czym sąd może zawiadomić ORA o nieusprawiedliwionej nieobecności adwokata celem podjęcia przeciw niemu postępowania dyscyplinarnego.
112. Sąd administracyjny umarza postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron, jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu:
a) jednego roku od daty postanowienia o zawieszeniu,
b) sześciu miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu,
c) trzech lat od daty postanowienia o zawieszeniu.
113. Wojewódzki sąd administracyjny rozstrzyga w granicach danej sprawy, przy czym sąd ten:
a) jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną,
b) nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną,
c) jest związany zarzutami i wnioskami skargi lecz nie jest związany powołaną podstawą prawną.
114. Chcąc uzyskać uzasadnienie wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku:
a) składa się w sprawie, w której sąd oddalił skargę, gdyż w przypadku jej uwzględnienia sąd sporządzi uzasadnienie z urzędu,
b) składa się w sprawie, w której sąd uwzględnił skargę, gdyż w przypadku jej oddalenia sąd sporządzi uzasadnienie z urzędu,
c) nie ma potrzeby składania takiego wniosku, gdyż sąd uzasadnia swoje wyroki z urzędu, niezależnie od tego czy uwzględnił skargę, czy też ją oddalił.
115. Sąd jest związany wyrokiem wydanym na posiedzeniu jawnym od chwili:
a) jego chwili ogłoszenia
b) od chwili podpisania sentencji wyroku,
c) od chwili uprawomocnienia się wyroku.
116. Skargę kasacyjną wnosi się w terminie:
a) 30 dni od dnia doręczenia stronie orzeczenia z uzasadnieniem, z wyjątkiem spraw, w których w ramach prawa pomocy ustanowiono adwokata z urzędu, gdzie z uwagi na przymus adwokacki 30 dniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej liczy się od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem ustanowionemu adwokatowi,
b) 30 dni od dnia doręczenia stronie orzeczenia z uzasadnieniem,
c) 30 dni od dnia doręczenia stronie orzeczenia z uzasadnieniem, z wyjątkiem spraw, w których w ramach prawa pomocy ustanowiono adwokata z urzędu, gdzie z uwagi na przymus adwokacki 30- dniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej liczy się od dnia ustanowienia się adwokata pełnomocnikiem w sprawie.
117. Odpowiedź na skargę kasacyjną:
a) może sporządzić i wnieść strona, która nie wniosła skargi kasacyjnej,
b) w imieniu strony, która nie wniosła skargi kasacyjnej co do zasady może sporządzić i wnieść adwokat lub radca prawny, gdyż w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym obowiązuje tzw. „przymus adwokacki”,
c) może wnieść strona, która nie wniosła skargi kasacyjnej pod warunkiem, że odpowiedź ta sporządzona będzie przez adwokata lub radcę prawnego, gdyż w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym obowiązuje tzw. „przymus adwokacki”.
118. Wartość przedmiotu zaskarżenia należy podać:
a) w każdym piśmie wszczynającym postępowanie w danej instancji,
b) w skardze kasacyjnej lub w zażaleniu, jeżeli od jego wartości zależy wysokość opłaty sądowej,
c) w każdym piśmie wszczynającym postępowanie w danej instancji, ale tylko wtedy, jeżeli od wartości zależy wysokość opłaty sądowej.
119. Adwokat z urzędu, który nie znajduje podstaw kasacyjnych, odmawiając sporządzenia skargi kasacyjnej:
a) ma obowiązek niezwłocznego sporządzenia opinii o braku podstaw kasacyjnych, którą doręcza klientowi, Dziekanowi ORA i wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu,
b) ma obowiązek niezwłocznego sporządzenia opinii o braku podstaw kasacyjnych, którą doręcza wyłącznie klientowi,
c) ma obowiązek niezwłocznego sporządzenia opinii o braku podstaw kasacyjnych, którą doręcza klientowi i Dziekanowi ORA.
120. Wpis sądowy w sprawach przed sądem administracyjnym uiszcza się:
a) gotówką, przelewem lub znakami opłaty sądowej,
b) przelewem lub znakami opłaty sądowej,
c) gotówką lub przelewem.
Zobacz także: