Sąd Najwyższy w wydanym postanowieniu stwierdził iż: przedsiębiorca , który był w okresie PRL-u państwową osoba prawną i władał w imieniu Skarbu Państwa gruntami, nie może domagać się nabycia ich własności w drodze zasiedzenia. Nie spełniał on bowiem wówczas odpowiednich przesłanek, gdyż nie posiadał statusu samoistnego posiadacza , lecz dzierżyciela.

Następca prawny znanej huty im. Lenina, której obecna nazwa brzmi huta im. T. Sędzimira , wniósł o nabycie w drodze zasiedzenie służebność gruntową, polegającą na przesyle wody z Wisły , na które pozwolenia udzieliło mu w 1965 roku Prezydium WRN. Służebności gruntowe przebiegały przez dwie działki, w 1952 roku wywłaszczone na rzecz Skarbu Państwa. Następnie w 1998 roku poprzednik prawny nieruchomości, nabył w drodze umowy od Skarbu Państwa prawo użytkowania wieczystego, które w 1999 roku przekształciło się w prawo własności

W związku z powyższym właściciel gruntów wystąpił w 2003 roku przeciw Polskim Hutom Stali S.A. ze skargą negatoryjną i roszczeniem o wynagrodzeniem za korzystnie z przesyłu.

Sama huta, będąca wcześniej przedsiębiorstwem państwowym, została w 1999 roku skomercjalizowana. Zarówno sądy rejonowy i okręgowy jej wniosek o zasiedzenie odrzuciły, ponieważ przesłanki do nabycia służebności gruntowej w drodze zasiedzenia nie został na podstawie art.172 kc spełnione. Były przedsiębiorca państwowy nie był bowiem posiadaczem samoistnym, lecz władał gruntami w imieniu Skarbu Państwa i dopiero od 1989 roku mógł biec termin zasiedzenia. Okres nie upłyną.

W skardze kasacyjnej do SN , pełnomocnik spółki wnioskował iż z pewnością wywłaszczone działki zostały przekazane hucie, która posiadał je w dobrej wierze. Dysponowała nimi na własny rachunek i we własnym imieniu.

Pełnomocnik uczestnika ripostował natomiast, iż powyższe władanie nie może prowadzić do zasiedzenia, ponieważ ówczesny przedsiębiorca państwowy nie działał w dobrej wierze i wiedział iż nie posiada do nieruchomości tytułu prawnego.

Sędziowie wdanym postanowieniem oddalili skargę kasacyjną, potwierdzając stanowisko sądów poprzedniej instancji iż nabycie prawa rzeczowego , czyli własności gruntów jest możliwe tylko przez posiadacza samoistnego. Wnioskodawca nim nie był, bowiem jego władanie gruntem państwowym nie było posiadaniem samoistnym, lecz na podstawie art.338 kc dzierżeniem. Bieg zasiedzenia można liczyć dopiero od 1989 roku , kiedy zasada jednolitej własności państwowej została złamana a państwowa osoba prawna(która była huta )mogła uzyskać własność.

Sygn.Akt IIICSK 73/08

Katarzyna Żółkowska