W dniu 3 marca 2011 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Prezydium Forum Związków Zawodowych dotyczący zasad nabycia prawa do emerytury pomostowej, uznając kwestionowane przepisy za zgodne z konstytucją.
Trybunał uznał, że pominięcie w zakwestionowanej ustawie rodzajów prac wskazanych we wniosku nie narusza zasady ochrony praw nabytych. O naruszeniu tej zasady można mówić jedynie w przypadku zniesienia lub ograniczenia prawa podmiotowego lub maksymalnie ukształtowanej ekspektatywy tego prawa. Natomiast do dnia wejścia w życie zaskarżonej ustawy (tj. do 1 stycznia 2009 r.) nie było ani możliwości efektywnego nabycia prawa do emerytury pomostowej, ani też ustalonych warunków nabywania tego prawa. Wobec tego przed 1 stycznia 2009 r. nie mogły powstać maksymalnie ukształtowane ekspektatywy tego prawa, które podlegałyby ochronie konstytucyjnej.
Trybunał nie stwierdził także naruszenia ogólniejszej zasady, tj. zasady zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Zdaniem Trybunału, od początku prac nad ustawą o emeryturach pomostowych podkreślano konieczność weryfikacji liczby osób uprawnionych do wcześniejszej emerytury. Dlatego osoby, które podjęły prace, uznawane przez dotychczasowe przepisy za prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, nie mogły oczekiwać, po wejściu w życie ustawy o FUS, że tego typu zatrudnienie gwarantuje im emeryturę pomostową. Prawo do emerytury pomostowej jest szczególnym uprawnieniem, a osoby pozbawione tego prawa w dalszym ciągu, po spełnieniu odpowiednich przesłanek, mają prawo do emerytury "zwykłej".
Jeżeli chodzi o zarzut naruszenia zasady równości poprzez pominięcie prac wykonywanych w ekspozycji na wibracje miejscową i ogólną, prac w pyle zwłókniającym, prac w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące albo w narażeniu na działanie pól elektromagnetycznych oraz prac pracowników ochrony zdrowia to należy zauważyć, że w pewnym zakresie jest on oczywiście bezzasadny. Choć rzeczywiście ustawa o emeryturach pomostowych nie traktuje tych rodzajów prac jako samoistnych przesłanek nabycia uprawnień do świadczenia, to jednak w wielu wypadkach są one uwzględnione w tym akcie prawnym - jednak pod warunkiem współwystępowania z innymi czynnikami.
Ponadto, w przeciwieństwie do poprzednich rozwiązań, kryterium przyznania emerytury pomostowej są wskazania medyczne, a nie względy polityczne czy ekonomiczne. W związku z powyższym uprawnionymi do emerytury pomostowej są osoby wykonujące konkretne prace, a nie całe grupy branżowe.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia zasady określoności przepisów prawa poprzez posłużenie się przez ustawodawcę w art. 3 ust. 3 u.e.p. oraz załączniku nr 2 do tej ustawy pojęciami nieistniejącymi w powszechnie obowiązującym prawie takimi jak: bezpieczeństwo publiczne, transport publiczny i ostry dyżur Trybunał stwierdził, że na podstawie obowiązujących przepisów, orzecznictwa, a także kontekstu w jakim zostały one użyte w ustawie o emeryturach pomostowych można określić ich znaczenie.
Ustosunkowując się do zarzutu zbyt krótkiej vacatio legis Trybunał podkreślił, że za wejściem w życie ustawy o emeryturach pomostowych z dniem 1 stycznia 2009 r. przemawiał ważny interes społeczny. W związku z powyższym, gdyby ustawa nie weszła w życie 1 stycznia 2009 r. żaden pracownik wykonujący prace szczególne nie mógłby nabyć z tego tytułu prawa do "wcześniejszej" emerytury.
Rozprawie przewodniczył sędzia TK Zbigniew Cieślak, sprawozdawcą była sędzia TK Maria Gintowt-Jankowicz.
PS/źródło:TK
Zobacz także: