Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu ogłosił wyrok w sprawie Sosinowska przeciwko Polsce, w którym orzekł, że interpretacja sądów dyscyplinarnych co do zakazu jakiejkolwiek krytycznej wypowiedzi w zawodzie lekarza jest niezgodna z prawem do wolności wypowiedzi.
Sprawa dotyczy lekarki, Bożeny Sosinowskiej – specjalistki chorób płuc – która zaangażowała się w konflikt ze swoim przełożonym w szpitalu w Rudzie Śląskiej.
We wrześniu 2004 r. lekarka napisała list do krajowego konsultanta, wskazując na wątpliwości dotyczące podejmowanych przez przełożonego decyzji oraz jakości udzielanej przez niego opieki medycznej. W efekcie, została ukarana karą nagany za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na dyskredytowaniu innego lekarza.
Zobacz: Wyrok ETPC w sprawie Kupczak przeciwko Polsce
Bożena Sosinowska zarzucała przeprowadzonemu postępowaniu dyscyplinarnemu naruszenie art. 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka czyli wolności wyrażania opinii oraz art. 6 § 1 tejże Konwencji czyli prawa do rzetelnego procesu.
Wyrok ETPC
W orzeczeniu ETPC wskazał, że interpretacja sądów dyscyplinarnych co do zakazu jakiejkolwiek krytycznej wypowiedzi w zawodzie lekarza jest niezgodna z prawem do wolności wypowiedzi.
Zdaniem Trybunału, takie podejście do krytycznych opinii, wyrażanych nawet w kontekście zawodu lekarza, niesie za sobą ryzyko zniechęcenia lekarzy do zapewniania pacjentom obiektywnego wglądu w swój stan zdrowia i świadczone zabiegi. Mogłoby to zaszkodzić głównemu celowi zawodów medycznych – ochronie zdrowia i życia pacjentów.
Trybunał zauważył również, że skarżąca wyraziła opinię krytyczną z medycznego punktu widzenia o pacjencie leczonym przez innego lekarza. Celem pani Sosinowskiej nie było dyskredytowanie przełożonego, lecz troska o obecnych i przyszłych pacjentów. Tak więc, dotyczyło to kwestii interesu publicznego.
Zobacz: ETPC przyznał 12 tys. euro na rzecz skarżącej z Polski
Ponadto, ETPC zwrócił szczególną uwagę na fakt, że sąd lekarski nie zważał na wcześniejsze ustalenia sądu pracy. Trybunał jest zdania, że takie poważne rozbieżności pomiędzy orzeczeniem wydanym przez sąd w postępowaniu cywilnym po sprawiedliwej procedurze, a decyzją sądu lekarskiego, muszą być postrzegane jako wadliwość tej decyzji.
W efekcie Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził, iż zaskarżona ingerencja doprowadziła do naruszenia artykułu 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
PS/źródło:HFPC
Zobacz także: