Kwestionowany przepis o pomocy społecznej jest niezgodny z konstytucją, ponieważ ustawodawca nie zamieścił w ustawie wskazówek, co do kierunku merytorycznych rozwiązań, które powinny znaleźć się w rozporządzeniu-orzekł Trybunał Konstytucyjny.
W dniu 21 kwietnia 2009 roku Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący wymogów formalnych upoważnienia do wydawania rozporządzeń.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 85 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej jest niezgodny z art. 92 ust. 1 konstytucji. Przepis ten traci moc obowiązującą z upływem dwunastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.
Zgodnie z konstytucją upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu.
Trybunał stwierdził, że ustawodawca prawidłowo określił organ upoważniony do wydania rozporządzenia, wskazał również zakres spraw przekazanych do uregulowania, jednak nie dopełnił obowiązku sprecyzowania wytycznych dotyczących treści aktu. Nie zamieścił w ustawie wskazówek co do kierunku merytorycznych rozwiązań, które powinny znaleźć się w rozporządzeniu.
Trybunał Konstytucyjny postanowił odroczyć utratę mocy obowiązującej art. 85 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej o dwanaście miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw. Chodzi o czas dla ustawodawcy na dokonanie niezbędnych zmian w ustawie i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu, uwzględniających wymogi stawiane w tym zakresie przez konstytucję.
Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Teresa Liszcz, a sprawozdawcą był sędzia TK Marek Mazurkiewicz
TK/AS
Zobacz także: