W dniu 26 maja 2009 roku Trybunał Konstytucyjny rozpoznał skargę konstytucyjną dotyczącą odmowy uznania za stronę uprawnioną do żądania wznowienia postępowania podatkowego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 133 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 oraz z art. 64 w związku z art. 21 ust. 1 konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że z uzasadnienia skargi konstytucyjnej wynika, że skarżący dwukrotnie skorzystał z przysługującego mu prawa do sądu. Po raz pierwszy uczynił to składając skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję administracyjną, wydaną przez Izbę Skarbową w Lublinie.

Po raz drugi wnosząc skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny po merytorycznej ocenie zarzutów złożoną skargę oddalił. Trybunał Konstytucyjny uznał, że skarżący nie został pozbawiony drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw gwarantowanej przez art. 77 ust. 2 konstytucji.

Skarżący zarzucił również, że został pozbawionyprawa do sądu już na etapie postępowania przed organem podatkowym, co doprowadziło do pozbawienia go prawa rozpatrzenia sprawy i skontrolowania działań organu podatkowego przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd administracyjny.

Trybunał Konstytucyjny uznał ten zarzut za nieuzasadniony

Trybunał podzielił ugruntowany pogląd doktryny, że postępowanie administracyjne nie służy rozstrzygnięciu sporu o prawo; chodzi w nim o załatwienie sprawy leżącej we właściwości konkretnego organu administracji państwowej w drodze jednostronnego rozstrzygnięcia tego organu.

Trybunał Konstytucyjny podtrzymał stanowisko, że konstytucyjne prawo do sądu, (art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 konstytucji) odnosi się do postępowania sądowego.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, skarżący nie przedstawił argumentów na udowodnienie tezy, że poprzez nieprzyzanie skarżącemu statusu strony w postępowaniu podatkowym (jako tzw. osobie trzeciej o której mowa w art. 133 par. 1 ordynacji podatkowej), doszło do naruszenia jego konstytucyjnych praw bądź wolności.

Rozprawie przewodniczył wiceprezes TK Janusz Niemcewicz, a sprawozdawcą był sędzia TK Marian Grzybowski.

TK/AS

Zobacz także:

UOKiK kontroluje firmy kurierskie

Nowelizacja ustawy o skardze na przewlekłość