26 listopada 2008 r. Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpozna wniosek Grupy posłów na Sejm dotyczący uchwały w sprawie powołania komisji śledczej do spraw nacisków.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności
- art. 2 i 3 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 stycznia 2008 roku o powołaniu Komisji Śledczej do zbadania sprawy zarzutu nielegalnego wywierania wpływu przez członków Rady Ministrów, Komendanta Głównego Policji, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na funkcjonariuszy Policji, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, prokuratorów i osoby pełniące funkcje w organach wymiaru sprawiedliwości w celu wymuszenia przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków w związku z postępowaniami karnymi oraz czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi w sprawach z udziałem lub przeciwko członkom Rady Ministrów, posłom na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej i dziennikarzom, w okresie od 31 października 2005 roku do 16 listopada 2007 roku z: art. 111 ust. 1 w związku z art. 95 ust. 2 Konstytucji oraz z art. 32 ust. 1 Konstytucji;
- art. 2 pkt 1 zaskarżonej uchwały w części obejmującej wyrazy "członków Rady Ministrów, w szczególności Prezesa Rady Ministrów, Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego, Ministra Koordynatora Służb Specjalnych, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także Komendanta Głównego Policji, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego", art. 2 pkt 2 zaskarżonej uchwały w części obejmującej wyrazy "członków Rady Ministrów, w szczególności Prezesa Rady Ministrów, Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego, Ministra Koordynatora Służb Specjalnych, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także Komendanta Głównego Policji, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego", art. 2 pkt 3 zaskarżonej uchwały w części obejmującej wyrazy "przez członków Rady Ministrów, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji lub na ich polecenie", art. 3 pkt 1 lit. c zaskarżonej uchwały w części obejmującej wyrazy "przez członków Rady Ministrów, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji", art. 3 pkt 1 lit. e w części obejmującej wyrazy "przez członków Rady Ministrów, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji lub na ich polecenie" oraz art. 3 pkt 2 lit. b w części obejmującej wyrazy "przez członków Rady Ministrów, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji" w związku z nazwą Komisji Śledczej, wyrażoną w pełnym brzmieniu w tytule zaskarżonej uchwały i jej art. 1 z art. 42 ust. 3 w związku z art. 111 ust. 1 Konstytucji;
- art. 2 i 3 zaskarżonej uchwały w związku z nazwą Komisji Śledczej, wyrażoną w pełnym brzmieniu w tytule zaskarżonej uchwały i jej art. 1 z art. 2 i 7 Konstytucji.


Zdaniem wnioskodawcy wątpliwe jest, czy badanie faktów związanych z działaniem poprzedniej Rady Ministrów a przypadających na czas poprzedniej kadencji Sejmu mieści się w zakresie funkcji kontrolnej sprawowanej przez Sejm na podstawie konstytucji. Wyjaśnianie zdarzeń prawnych, jakie miały miejsce w okresie funkcjonowania poprzedniego Sejmu i Rządu, a także ustalenie ewentualnej odpowiedzialności prawnej należy do właściwości innych organów w innym trybie. Uchwała nie identyfikuje i nie indywidualizuje problemu prawnego. Stanowi konglomerat ogólnikowo ujętych hipotez dotyczących różnych organów, osób i zdarzeń. W uchwale nie sposób znaleźć precyzyjnego określenia sprawy, którą ma zbadać powołana komisja.

Zdaniem wnioskodawcy zaskarżona uchwała nie odpowiada wymaganiom poprawnej legislacji. Chodzi np. o to, że nieprecyzyjne określenie celu komisji zamieszczone jest w jednym z artykułów, a określenie zakresu działania w innym. Zestawienie treści obu artykułów nie pozwala na precyzyjne rozgraniczenie regulowanej materii. Zastosowana przez uchwałodawcę swoista metoda legislacji obejmuje nie tylko formułowanie w przepisie prawnym podejrzeń w stosunku do konkretnych osób, lecz także aprioryczne ustalanie w akcie normatywnym prawdy o jednostkowych faktach. Niejednoznacznie został określony zakres działania Komisji, np. z jednej strony mowa jest o sprawach z udziałem lub przeciwko członkom Rady Ministrów, posłom i dziennikarzom, natomiast w preambule wymienione są konkretne nazwiska.

Rozprawie będzie przewodniczył prezes TK Bohdan Zdziennicki, a sprawozdawcą będzie sędzia TK Andrzej Rzepliński.

TK/AS