Utrata mocy wyroku łącznego ipso iure następuje w odniesieniu do tych tylko jego rozstrzygnięć, które zostały objęte nowym wyrokiem łącznym orzekł Sąd Najwyższy.

Postanowienie SN Izby Karnej z dnia 19 maja 2011 r. (sygn. akt I KZP 4/11) odnosi się do utraty mocy wyroku łącznego. Sąd na posiedzeniu rozpoznawał zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy.

Zagadnienie prawne

Sąd Najwyższy rozpoznawał zagadnienie prawne "Czy zawarte w przepisie art. 575 § 1 k.p.k. stwierdzenie, że „wyrok łączny traci moc” oznacza, że tracą moc wszystkie rozstrzygnięcia zawarte w tym wyroku, odnoszące się do wszystkich orzeczonych w nim kar łącznych, czy też traci moc tylko ta część wyroku łącznego, która dotyczy kary łącznej, co do której z przyczyn materialnych, określonych w art. 85 k.k., zachodzi konieczność nowego jej ukształtowania?".

W ocenie Prokuratora Generalnego przedstawione zagadnienie nie spełnia wymogów określonych w art. 441 § 1 k.p.k., ponieważ w istocie stanowi ono pytanie o charakterze abstrakcyjnym, do wystąpienia z którym – tak jak jest to możliwe na podstawie art. 60 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższymsąd odwoławczy nie jest upoważniony. Zdaniem prokuratora, pytający Sąd nie wyartykułował poważnych, wymagających zasadniczej wykładni ustawy wątpliwości, których nie potrafił samodzielnie wyjaśnić, lecz jego celem było tylko upewnienie się, co do zasadności własnego stanowiska. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały.

Tracą moc tylko rozstrzygnięcia objęte nowym wyrokiem łącznym

Utrata mocy wyroku łącznego ipso iure (art. 575 § 1 k.p.k.) następuje w odniesieniu do tych tylko jego rozstrzygnięć o połączeniu kar tego samego rodzaju (o umorzeniu postępowania na podstawie art. 572 k.p.k.), które zostały objęte nowym wyrokiem łącznym, wydanym w związku z powstałą po wydaniu tego wyroku potrzebą, wynikającą z przesłanek prawnomaterialnych określonych w art. 85 k.k. Przyjęcie odmiennego poglądu wiodłoby do skutków trudnych do zaakceptowania z punktu widzenia zakazu ne bis in idem orzekł Sąd Najwyższy.

RO/ źródło: SN

Zobacz także:

SN w sprawie dopuszczalności skargi kasacyjnej w stosunku do uchwał organów spółdzielni

SN: Wierzytelność o zapłatę alimentów nie może być przedmiotem cesji