Wyłączenie w stosunku do informacji IPN o przebiegu służby funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL kontroli instancyjnej przed IPN oraz skargi do sądu administracyjnego jest zgodne z konstytucją.

Art. 13a ust. 6 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wyłącza stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do informacji IPN, sporządzanej na wniosek właściwego organu emerytalnego w celu ponownego ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego informacja IPN ma wyłącznie charakter zaświadczenia, a więc urzędowego potwierdzenia określonych faktów z akt osobowych funkcjonariusza w celu ponownego ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych.

Rozstrzygnięciem władczym o indywidualnych prawach i obowiązkach jest dopiero decyzja właściwego organu emerytalnego w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do świadczenia emerytalnego i jego wysokości.

Ponadto, jeśli decyzja organu emerytalnego zostanie zaskarżona, to sąd powszechny rozstrzygnie merytorycznie co do istoty sprawy i nie ograniczy się do kontroli decyzji organu emerytalnego z punktu widzenia jej legalności, jak ma to miejsce przed sądem administracyjnym.

Trybunał wskazał, że treść informacji IPN podlega weryfikacji nie tylko przed organem emerytalnym, ale przede wszystkim w postępowaniu dowodowym przed sądem powszechnym.

Trybunał Konstytucyjny uznał zatem, że kwestionowany przepis nie zamknął funkcjonariuszom organów bezpieczeństwa PRL drogi sądowej dochodzenia swych praw emerytalnych ani nie pozbawił generalnego prawa do zaskarżania. Kontrola informacji IPN została bowiem połączona z prawem zaskarżenia decyzji organu emerytalnego, a w konsekwencji z prawem do wszechstronnego rozpoznania istoty sprawy przez sąd powszechny.

PS/źródło:TK

Zobacz także:

TK o nadaniu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności

TK w sprawie przyznawania uprawnień kombatanckich