W dniu 21 października 2008 rokuTrybunał Konstytucyjny rozpozna skargę konstytucyjną dotyczącą podstawy dopuszczalności sądowego dochodzenia roszczenia odszkodowawczego.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności art. 160 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeksu postępowania administracyjnego w zakresie, w jakim nie uznaje za odmowę przyznania odszkodowania nie wydanie decyzji w ściśle określonym ustawą terminie od dnia wniesienia żądania przez stronę z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz z art. 6 ust. 1 zdanie 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w związku z art. 91 ust. 2 Konstytucji.
Skarżący jako spadkobiercy ojca Wiktora P. dochodzą od Skarbu Państwa odszkodowania za majątek zabrany w 1955 r.. Wystąpili o odszkodowanie do Ministrów Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Gospodarki w 1995 r. z wnioskami o wypłatę odszkodowania. Otrzymali odmowę nie w formie decyzji, ale pisma. Następnie odwołali się do sądu okręgowego o zasądzenie odszkodowania. Sąd powództwo oddalił z powodu braku decyzji administracyjnej. Z tej samej przyczyny oddalono apelację. Sąd Najwyższy uchylił obydwa wyroki i pozew odrzucił. Uznał, że warunkiem otwarcia drogi sądowej o odszkodowanie jest wydanie decyzji przyznającej je lub odmawiającej. Nie wydanie decyzji jest bezczynnością organu, która może zostać usunięta w trybie przewidzianym w Kodeksie postępowania administracyjnego. Zdaniem skarżących postępowanie przedsądowe nie może trwać w nieskończoność i termin załatwienia sprawy nie powinien być uzależniony od wyłącznej woli organu. Ustawodawca powinien tak skonstruować przepisy, żeby organ załatwiający sprawę nie miał swobody w zakresie czasu postępowania. Kwestionowany przepis jest niezgodny z konstytucją w zakresie, w jakim nie uznaje za odmowę przyznania odszkodowania nie wydanie decyzji w ściśle określonym terminie.
Sprawa była już odraczana przez TK ze względu na skomplikowany charakter
TK/KR