Celem zapobiegania oszustwom i przestępczości oraz w celu ochrony konsumentów państwo członkowskie ma prawo zakazać prowadzenia gier losowych w Internecie - uznał w zeszłym tygodniu Trybunał Sprawiedliwości UE w Luksemburgu.

Państwo członkowskie może zakazać prowadzenia gier losowych w Iinternecie. Ze względu na specyfikę oferowania gier losowych przez Internet, taki zakaz może być uznany za uzasadniony celem w postaci zwalczania oszustw i przestępczości - uznał Trybunał.
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym został złożony prze Holenderski Hoge Raad der Nederlanden w wyniku złożonej kasacji, będącej skutkiem sporu zaistniałego między holenderską fundacją prawa niderlandzkiego „De Lotto” a dwiema prywatnymi spółkami Ladbrokes i Betfair.
Niderlandzkie uregulowanie dotyczące gier losowych zupełnie zakazuje oferowania interaktywnych gier losowych przez Internet i oparte jest na systemie wyłącznych zezwoleń. Do organizowania tradycyjnych gier losowych czy zakładów sportowych niezbędne jest w Holandii uzyskanie zezwolenia administracyjnego, którego organy krajowe udzielają tylko jednemu monopoliście dla każdej z dozwolonych gier losowych.
„De Lotto”, będąca fundacją prawa prywatnego o celach niezarobkowych, ma zezwolenie na organizowanie zakładów sportowych, gry lotto i gier liczbowych. Zyski rozdzielane są pomiędzy instytucje prowadzące działalność publiczną związaną ze sportem, opieką społeczną i zdrowiem publicznym oraz kulturą.
Z kolei Land Brokers i Betfair, zarejestrowane w Wielkiej Brytanii, zajmują się organizowaniem przez Internet zakładów sportowych i działalnością bukmacherską z przeznaczeniem dla Holendrów, na które spółki te nie miały zezwolenia wymaganego przez prawo Holenderskie. Powoływały się przy tym na swobodę świadczenia usług w UE (art. 49 WE). W wyniku postępowania tytułem środków zapobiegawczych sąd zablokował dostęp do ich strony internetowej osobom zamieszkującym w Niderlandach i uniemożliwił tym osobom telefoniczne uczestniczenie w zakładach.

Luksemburg uznał iż regulacja prawa niderlandzkiego stanowi ograniczenie swobodnego świadczenia usług zagwarantowanego w art. 49 WE. Zaznaczył przy tym, że Holandia ma prawo stosować takie właśnie uregulowania dotyczące polityki gier losowych, jednakże tego rodzaju ograniczenie może być uzasadnione względami ochrony konsumentów, przeciwdziałania oszustwom i nakłanianiu obywateli do nadmiernych wydatków związanych z grą, jak też względami zapobiegania zakłóceniom porządku publicznego.
Wynika to z możliwości wprowadzenia odstępstw na zasadach wyraźnie przewidzianych w art. 45 WE i 46 WE, lub uzasadnionych, zgodnie z orzecznictwem Trybunału, nadrzędnymi względami interesu ogólnego takimi jak względy porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego, a także szeregiem nadrzędnych względów interesu ogólnego, które również mogą uzasadniać te ograniczenia, takich jak względy ochrony konsumentów, przeciwdziałania oszustwom i nakłanianiu obywateli do nadmiernych wydatków związanych z grą, jak też ogólne względy zapobiegania zakłóceniom porządku publicznego
Ponadto ograniczenia muszą spełniać przesłanki wynikające z orzecznictwa Trybunału, w szczególności w zakresie ich proporcjonalności, muszą także być odpowiednie do zapewnienia realizacji celów, co znaczy, że owe ograniczenia muszą przyczyniać się do ograniczania działalności w zakresie zakładów w sposób spójny i systematyczny
W związku z tym, zadaniem sądów krajowych jest zbadanie, czy uregulowania państw członkowskich rzeczywiście odpowiadają tym celom i czy wynikające z powyższych uregulowań ograniczenia nie okazują się nieproporcjonalne do tychże celów. "Jeśli okaże się, że Królestwo Niderlandów stosuje silną politykę ekspansji gier losowych, skłaniając i zachęcając w nadmierny sposób konsumentów do uczestniczenia w tych grach, mając na celu głównie pozyskanie funduszy, należałoby stwierdzić, że polityka ta nie ogranicza w sposób spójny i systematyczny działalności w zakresie gier losowych".
Zdaniem Trybunału regulacja krajowa analizowana w toczącej się przed nim sprawie rzeczywiście odpowiada wyżej wymienionym celom i nie wykracza poza to, co jest konieczne do ich osiągnięcia.
Ladbrokes i Betfair argumentowały, że mają zezwolenia udzielone przez Wielką Brytanię na oferowanie zakładów sportowych i innych gier losowych przez Internet i telefonicznie, podlegając bardzo surowej brytyjskiej regulacji mającej na celu zapobieganie oszustwom i uzależnieniu od gier losowych.
Trybunał przypomniał jednak, że sektor gier losowych oferowanych przez Internet nie jest przedmiotem harmonizacji w ramach UE. Holandia ma więc prawo uznać gwarancje brytyjskie za niewystarczające, by chronić holenderskich konsumentów.
TSUE/MIG