Wśród nowych środków pozyskiwania klientów przez podmioty konkurujące ze sobą w cyberprzestrzeni, poza masowym użyciem poczty elektronicznej w celach handlowych, można wymienić stosowanie głębokich odesłań internetowych
Słowo „link” oznacza połączenie. Linki to słowa lub grafika (obrazek), wyróżnione przez podkreślenie lub inny kolor czcionki, które kierują użytkowników do innych stron internetowych lub do innych miejsc na tej samej stronie. Jednym z typów linków są tzw. głębokie linki. Kierują one użytkownika nie do głównej strony innego podmiotu, ale do dalszej części tej strony lub do podstrony. W ten sposób elementy, takie jak reklamy na stronie głównej lub opis podmiotu korzystającego z witryny zostają pominięte.

Wolność odesłań

Zasadą powszechnie przyjętą w cyberprzestrzeni jest, że każdy, kto zdecydował się na zamieszczenie swoich materiałów na serwerach dostępnych publicznie, musi brać pod uwagę i akceptować to, że inne podmioty będą kierować swoich użytkowników do jego materiałów. Przy czym w świetle powyższej zasady ogólnej kwestia głębokich linków wydaje się odrębnym problemem. W doktrynie i orzecznictwie można znaleźć wiele sprzecznych punktów widzenia co do zgodności z prawem głębokich odesłań internetowych. Mając na uwadze, że do tej pory zagadnienie to nie zostało uregulowane w przepisach prawa polskiego, wszelka ocena zgodności z prawem głębokich linków powinna być dokonywana w każdym przypadku z osobna, na podstawie między innymi przepisów dotyczących naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy.

Przesłanki naruszenia

Prawo ochronne na znak towarowy może zostać naruszone przez głębokie linki w trzech sytuacjach. Po pierwsze, jeżeli link zawierający znak towarowy „odnosząc się” do strony podmiotu uprawnionego do używania znaku towarowego sprawia mylne wrażenie, że podmiot uprawniony jest w jakiś sposób powiązany z podmiotem, którego witryna zawiera link. Po drugie link zawierający znak towarowy może zostać umieszczony w tekście na stronie internetowej w sposób, który ośmiesza lub szkodzi renomie znaku towarowego. Wreszcie prawo ochronne na znak towarowy może zostać naruszone przy użyciu głębokich linków, jeżeli użytkownicy internetu są kierowani przez takie linki do stron, których treść narusza prawa osób trzecich do znaków towarowych. Wydaje się, że ochrona przed skutkami niewłaściwego użycia głębokich linków zawierających znaki towarowe może być prowadzona przede wszystkim na podstawie ustawy z 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej.
W niektórych przypadkach ochrony przeciwko tym działaniom można poszukiwać również w ustawie z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Natomiast w sytuacji gdy link zawierający znak towarowy jest umieszczony na stronie w sposób ośmieszający lub szkodzący dobremu imieniu przedsiębiorcy zastosowanie znajdą także przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny o ochronie dóbr osobistych.

Spory prawne

Internet to centrum globalnego przepływu informacji bez występowania sztucznych barier. Korzystanie z głębokich linków niewątpliwie ułatwia użytkownikom efektywne poruszanie się po stronach www bez konieczności posiadania specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Co więcej sprawia, że niektóre witryny są łatwiejsze w użyciu, co tym samym zwiększa ich popularność i pozwala na płynny dostęp do interesujących materiałów.
Jednak w niektórych przypadkach stosowanie głębokich linków może prowadzić do sporów prawnych, wynikających przede wszystkim braku w tym zakresie wspólnych i spójnych przepisów zarówno w prawie polskim, jak i europejskim.
Podstawa prawna
Ustawa z 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r., nr 119, poz. 1117 ze zm.).
Ustawa z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2003 r., nr 153, poz. 1503 ze zm.).