TEZA: Nieistotny w sprawie meldunkowej jest zamiar zamieszkiwania w lokalu w przyszłości czy też spór na tle uprawnień do niego. W aktualnym stanie prawnym nawet przysługiwanie tytułu prawnego do lokalu, w którym mimo tego nie zamieszkuje się, nie stanowi prawnej przeszkody do wydania decyzji o wymeldowaniu z pobytu stałego.
STAN FAKTYCZNY
Burmistrz na wniosek Stanisławy K. wydał decyzję o wymeldowaniu Jarosława K. z lokalu. W wyniku postępowania wyjaśniającego ustalono, iż w nim nie zamieszkiwał od wielu lat. Przebywał natomiast w pomieszczeniu na poddaszu budynku. Nie było ono jednak przynależne do powyższego lokalu. Jarosław K. wniósł do wojewody odwołanie od decyzji burmistrza, wskazując, że mieszkanie, w którym jest zameldowany na pobyt stały, opuścił z powodu nieporozumień z macochą. Odwołujący się podniósł też, że jest to duży lokal, który można zamienić na dwa mniejsze. Ponadto wniósł o zaznaczenie w decyzji, iż przysługuje mu lokal socjalny. Organ odwoławczy utrzymał zaskarżoną decyzję. Od tej decyzji Jarosław K. wniósł skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Z UZASADNIENIA
Pobytem stałym w rozumieniu ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 z późn. zm.) jest zamieszkiwanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego pobytu. Zameldowanie następuje pod oznaczonym adresem, który określa się przez podanie nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu (art. 6 ust. 1 oraz art. 9 b ust. 1 i 2 ustawy). Służy ono wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w lokalu.
Zdaniem sądu administracyjnego, jeżeli pobyt stały oznacza zamieszkiwanie pod oznaczonym adresem, który określa się m.in. przez podanie numeru lokalu, a nie tylko nazwy miejscowości i numeru domu, prawidłowo organy administracji dopatrzyły się w tej sprawie podstawy prawnej do wydania decyzji o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego. Dla rozstrzygnięcia sprawy meldunkowej bez znaczenia są przyczyny opuszczenia lokalu. Z uwagi na upływ czasu od wyprowadzenia się z mieszkania, skarżącemu nie przysługuje też ochrona prawna. Nieistotny w sprawie meldunkowej jest też zamiar zamieszkiwania w nim w przyszłości czy też spór na tle uprawnień do niego.
Niezależnie od sposobu realizacji obowiązek meldunkowy służy prawidłowemu wykonywaniu przez organy władzy publicznej ich funkcji. Posiadanie informacji o miejscu zamieszkania i pobytu umożliwia realizację szeregu działań należących do zadań państwa i samorządu terytorialnego. Ewidencja ludności polegająca na rejestracji danych o miejscu pobytu (adresie) osób służy także ochronie samych zainteresowanych oraz ochronie praw osób trzecich. Ewidencja ludności polega na rejestracji stanu faktycznego, a nie stanu prawnego.
Wydanie decyzji o wymeldowaniu z pobytu stałego nie następuje na zasadzie tzw. uznania administracyjnego. Dlatego badanie zgodności z prawem aktów administracji nie obejmuje innych kryteriów, poza legalnością.
Wyrok WSA w Gliwicach, 28 stycznia 2009 r., II SA/Gl 874/08, Legalis