Zaangażowanie społeczne pozwala obniżyć poziom ryzyk dotyczących różnych obszarów funkcjonowania jednostki, w tym ryzyka reputacyjnego czy też ryzyk związanych z realizacją powierzonych jej zadań (działalnością operacyjną).
W przypadku większości jednostek sektora finansów publicznych w Polsce trudno mówić o kompleksowym systemie zarządzania ryzykiem, w ramach którego działania społecznie odpowiedzialne i ich rezultaty byłyby traktowane:
● jako czynnik uwzględniany w ramach procesu szacowania poziomu poszczególnych ryzyk (takich jak np. utrata zaufania podmiotów korzystających z usług urzędu, atak ze strony mediów, konflikt ze społecznością lokalną itd.),
● jako rozwiązanie będące formą odpowiedzi na ryzyko, a więc działaniem inicjowanym w obszarze, w którym możliwość zmaterializowania się jakiegoś zagrożenia związanego z funkcjonowaniem urzędu jest duża i trzeba sytuacją tą zarządzić poprzez podjęcie określonych kroków.
To, że urzędy w Polsce niekoniecznie świadomie i w sposób uporządkowany zarządzają całokształtem ryzyk związanych z ich funkcjonowaniem, nie wyklucza jednak możliwości wykorzystania przedstawionego podejścia w procesie budowania czy też aktualizowania już wdrożonej strategii CSR.
Starając się przyjąć optymalne podejście do planowanych przez urząd działań składających się na jego zaangażowanie społeczne, analizujemy misję i cele jednostki, prowadzoną przez nią działalność, uwarunkowania, w których działa, jej interesariuszy, ich oczekiwania, a także główne obszary problemowe związane z funkcjonowaniem urzędu. W ramach tego procesu warto również zidentyfikować ryzyka związane z działalnością urzędu (lub przeanalizować ryzyka wcześniej zdefiniowane w ramach procesu zarządzania ryzykiem). Uwzględnienie tych czynników, a w szczególności oparcie się na stwierdzonych ryzykach i zaplanowanie działań CSR-owych w powiązaniu z nimi, pozwoli na maksymalizację korzyści związanych z zaangażowaniem społecznym zarówno po stronie jego adresatów, jak i samego urzędu.
Tworząc strategię w tym obszarze, warto założyć możliwość jej aktualizacji nie tylko w wyniku corocznej ewaluacji prawidłowości i efektywności podejmowanych w jej ramach działań, ale również wówczas, gdy pewne zdarzenia lub ryzyko ich zaistnienia okażą się na tyle istotne, że uznamy, iż powinny przełożyć się na działania w obszarze społecznego zaangażowania.
Z punktu widzenia ryzyk patrzeć powinniśmy również na aktywność urzędu realizowaną w ramach jego społecznego zaangażowania. Istnieje wiele niebezpieczeństw, które mogą zadecydować o sukcesie bądź porażce strategii CSR urzędu. Są to np.: błędnie zdefiniowane cele i adresaci, brak efektywności w wydatkowaniu środków skierowanych na działania CSR, zaangażowanie niewłaściwych zasobów kadrowych czy majątkowych, a także możliwość wystąpienia nadużyć w związku z działaniami społecznie odpowiedzialnymi.