Sentencja
Jeśli poniesione wydatki na remont miały charakter modernizacji budynku, a zatem zwiększyły jego wartość, to nie można zaliczyć ich do kosztów uzyskania przychodu.
SYGN. AKT III SA/Wa 402/07
Firma poniosła wydatki na halę produkcyjną. Twierdziła, że prace te miały charakter remontowy, a zatem wydatki można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Organy podatkowe z taką kwalifikacją się nie zgodziły.
Wydały decyzję, w której odmówiły zaliczenia do kosztów wydatków na remont budynku i określiły zobowiązanie podatkowe w wysokości niemal 0,5 mln zł.
Spółka nie zgodziła się z tym i powołała własnego biegłego. Z tej opinii wynikało, że wydatki miały charakter remontowy i można je było zaliczyć do kosztów. Dyrektor izby skarbowej podtrzymał stanowisko UKS. Spółka złożyła więc skargę do sądu. Zarzuciła organom, że nie zwróciły się do biegłych o wyjaśnienie rozbieżności. Ponadto spółka podniosła, że nie mogła zadać pytań biegłemu powołanemu przez urząd. Twierdziła, że opinia biegłego przez nią powołanego opierała się na uniwersalnym, liczbowym kryterium wzrostu wartości użytkowej. Takiego kryterium brakowało natomiast w opinii biegłego powołanego przez UKS. Ponadto zarzuciła naruszenie art. 16 ust. 3 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Uzasadniała, że remont nie spowodował wzrostu wartości użytkowej hali.
Podczas rozprawy w sądzie pełnomocnik skarżącej dodał, że opinie biegłego powołanego przez organ nie określiły, czy środek trwały został ulepszony.
WSA po rozpoznaniu sprawy oddalił skargę i przyznał rację organom. Sąd podkreślił, że spółka miała możliwość przedstawienia własnego stanowiska w sprawie, co uczyniła. Organ nie ma jednak obowiązku przeprowadzania konfrontacji w sytuacji, gdy ma do czynienia z rozbieżnymi opiniami biegłych. Zdaniem sądu nie było także konieczności powoływania kolejnego biegłego. Decydującym kryterium w takich sprawach jest kryterium rzeczowe, a nie liczbowe. Gdyby przyjąć konieczność zastosowania wskaźnika liczbowego, to powodowałoby to przedłużanie postępowań. Przepisy jednak nie nakładają takiego obowiązku na organy. A zatem biegły powołany przez organ prawidłowo powołał się na kryterium rzeczowe i było to - zdaniem sądu - wystarczające. W konsekwencji wydatki związane z pracami budowlanymi nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Łukasz Zalewski