Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznawał sprawę dotyczącą egzaminu konkursowego na aplikację radcowską w roku 2006. Po toczącym się cztery lata postępowaniu sąd II instancji odrzucił skargę kasacyjną niedoszłego aplikanta.

W wyroku z dnia 29 sierpnia 2009 Wojewódzki Sąd Administracyjny utrzymał w mocy decyzje organu I instancji, czyli Kolegium Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie w sprawie odmowy wpisu na listę aplikantów.

Do zaliczenia egzaminu zdającemu zabrakło jednego punktu, jednakże skład orzekający w jego sprawie nie uznał kwestionowanego pytania nr. 58 za błędnie sformułowane.

Co ciekawe w sprawie innego zdającego- kolegi skarżącego WSA uznał wadliwość tego pytania, dzięki czemu został on wpisany na listę aplikantów.

Podczas pierwszej rozprawy przed NSA zdający wysuwał argument rażącej niesprawiedliwości i nierównego traktowana zdających. Kolega, któremu sąd uznał pytanie nr.58, obecnie jest na II roku aplikacji radcowskiej.

Sąd uchylił wyrok sądu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, jednak WSA po raz kolejny potwierdziła swoje poprzednie ustalenia.

Skarżący ponownie odwołał się od wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Jednym z argumentów, które znalazły się w kasacji był fakt, że pyt. 58 jest niezgodne z art. 33 ⁹ ustawy o radcach prawnych, oraz zarzucił sądowi błędną interpretację art. 33 ² ust.4 i 6 ustawy o radcach prawnych.

Podczas rozprawy pełnomocnik skarżącego powołał się na zasadę słuszności.

NSA oddalił jednak skargę kasacyjną, uzasadniając swoją decyzję tym, że przepisy podniesione przez skarżącego nie były podstawą orzekania przez sąd niższej instancji, więc nie mogły być naruszone.

Dodatkowo sąd podkreślił, że rozbieżności w orzeczeniach sądu zdarzają się, jednakże to że inny skład wyraził inne zdanie na temat kwestionowanego pytania nie jest w żaden sposób wiążące dla sądu.

Sygn.akt II GSK 161/09

Anna Sergiej