Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2010 roku uwzględnił kasację Ministra sprawiedliwości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Skarżący zdawał egzamin na aplikację adwokacką we wrześniu 2008 roku, z którego uzyskał 187 punktów na wymagane 190. Taki wynik przesądził o negatywnej decyzji Komisji Egzaminacyjnej w sprawie wpisu na list aplikantów adwokackich. Minister sprawiedliwości po rozpoznaniu odwołania w dniu 19 lutego 2009 r. utrzymał w mocy decyzje Komisji.
Niedoszły aplikant wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, podnosząc wadliwe sformułowanie pytań numer: 68,205,203,238,248,186, oraz 109. Uznał również, że na niektóre z pytań była możliwa więcej niż jedna poprawna odpowiedź.
Sąd I instancji uznał powyższe zarzuty za zasadne odnośnie pytań numer: 132, 186, oraz 204. Pozostałe ocenił jako prawidłowo skonstruowane.
W pytaniu 132 dotyczącym prywatyzacji bezpośredniej sąd uznał, że żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.
Wieloznaczna kwestia dotycząca postępowania dewizowego poruszona w pytaniu numer 186 została już rozstrzygnięta na korzyść skarżącego w wyroku z dnia 27 lutego 2010 (sygn. akt II GPS 2/06).
Natomiast pytanie 204 odnoszące się do ustawy o podatku akcyzowym zdaniem skarżącego było nieprecyzyjne, a co za tym idzie istniała możliwość wskazania więcej niż jednej poprawnej odpowiedzi.
Minister Sprawiedliwości złożył skargę na postanowienie sądu, opierając kasację o zarzut naruszenia Prawa materialnego z art.174p.1.ppsa, oraz naruszenie prawa o adwokaturze, poprzez błędną wykładnie, iż pytania te zostały wadliwie skonstruowane.
Pełnomocnik MS przywołał w swoim wystąpieniu wyrok NSA z 9 marca 2010 roku, w którym sąd II instancji uznał pytanie 204 za prawidłowo postawione.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadny zarzut Ministra Sprawiedliwości odnośnie pytania nr.204. Zdaniem sądu wykładnia przedstawiona przez sąd I instancji ukazuje, że pytanie skonstruowane zostało w sposób poprawny. Tym samym Sąd II instancji uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez sąd niższej instancji.
WSA przy ponownym rozpoznaniu sprawy jest związany wyrokiem NSA, natomiast nie jest związany swoim poprzednim, uchylonym wyrokiem.
Sygn. Akt II GSK 170/10
Anna Sergiej