Skargi, które wpływają do Rzecznika dotyczą przede wszystkim sytuacji, w której pacjent został umieszczony w szpitalu w stanie wykluczającym możliwość złożenia stosownego oświadczenia woli w zakresie upoważnienia do dostępu do dokumentacji medycznej. W takiej sytuacji, jak zauważa RPO po śmierci pacjenta, obowiązujące przepisy prawa wykluczają co do zasady możliwość udostępnienia osobom bliskim zmarłego dokumentacji medycznej, także wówczas, gdy osobom bliskim wgląd w ową dokumentację jest niezbędny w celu realizacji własnych praw podmiotowych związanych ze śmiercią pacjenta.
Art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta stanowi, że po śmierci pacjenta, prawo wglądu w dokumentację medyczną ma osoba upoważniona przez pacjenta za życia.
Rzecznik dostrzega ochronny charakter powyższej regulacji w odniesieniu do danych osobowych zmarłego pacjenta, bowiem jak podkreśla przez dokumentację medyczną należy rozumieć dane i informacje medyczne odnoszące się do stanu zdrowia pacjenta lub udzielonych mu w zakładzie opieki zdrowotnej świadczeń zdrowotnych, jednakże w opinii RPO art. 26 ust. 2 powyższej ustawy rodzi komplikacje w sytuacji, gdy osoby bliskie zmarłego pacjenta zamierzają dochodzić od zakładu opieki zdrowotnej przysługujących im z mocy obowiązującego prawa roszczeń. Okazuje się wtedy, że realizacja tych roszczeń ze względów dowodowych może napotkać na istotne przeszkody.
Problemu w tym zakresie - w ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich - nie rozwiązuje treść art. 26 ust. 3 pkt 3 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który przewiduje, że podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną sądom w związku z prowadzonym postępowaniem.
Zdaniem RPO należy bowiem zwrócić uwagę na to, iż przepisy prawa procesowego już na etapie kierowania pozwu do sądu nakładają na powoda określone obowiązki w tym powinność wskazania dowodów potwierdzających przytoczone okoliczności.
W opinii Rzecznika Praw Obywatelskich nie powinno budzić wątpliwości, iż rozwiązanie wyłączające co do zasady wgląd w dokumentację medyczną po śmierci pacjenta w takim przypadku, jeśli nie uniemożliwia, to co najmniej utrudnia osobom zainteresowanym realizację własnych praw podmiotowych o charakterze majątkowym. Jak zauważa RPO dopiero bowiem na etapie, gdy sprawa zawisła przed sądem, aktualizuje się na podstawie art. 26 ust. 3 pkt 3 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta obowiązek udostępnienia przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych dokumentacji medycznej sądowi.
W związku z powyższym Rzecznik wystąpiła do GIODO o zajęcia stanowiska w przedmiotowej sprawie i ustosunkowania się do zagadnienia czy w przedstawionym powyżej kontekście pojawia się zagadnienie czy wystarczającą podstawę do udostępnienia danych o stanie zdrowia osobom, którym przysługują roszczenia określone w art. 446 k. c. może stanowić art. 27 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.). Przewiduje on, że dopuszczalne jest przetwarzanie danych o stanie zdrowia, jeżeli dane te są niezbędne do dochodzenia praw przed sądem.

PS/źródło:RPO

Zobacz także:

RPO w sprawie regulacji środków przymusu bezpośredniego

Większe uprawnienia GIODO już wkrótce wchodzą w życie