RPO wystąpiła do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w sprawie utrudnionego dostępu do dokumentacji medycznej członków rodziny zmarłego pacjenta, którzy za jego życia nie zostali upoważnieni do dostępu do tej dokumentacji.

Skargi, które wpływają do Rzecznika dotyczą przede wszystkim sytuacji, w której pacjent został umieszczony w szpitalu w stanie wykluczającym możliwość złożenia stosownego oświadczenia woli w zakresie upoważnienia do dostępu do dokumentacji medycznej. W takiej sytuacji, jak zauważa RPO po śmierci pacjenta, obowiązujące przepisy prawa wykluczają co do zasady możliwość udostępnienia osobom bliskim zmarłego dokumentacji medycznej, także wówczas, gdy osobom bliskim wgląd w ową dokumentację jest niezbędny w celu realizacji własnych praw podmiotowych związanych ze śmiercią pacjenta.
Art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta stanowi, że po śmierci pacjenta, prawo wglądu w dokumentację medyczną ma osoba upoważniona przez pacjenta za życia.
Rzecznik dostrzega ochronny charakter powyższej regulacji w odniesieniu do danych osobowych zmarłego pacjenta, bowiem jak podkreśla przez dokumentację medyczną należy rozumieć dane i informacje medyczne odnoszące się do stanu zdrowia pacjenta lub udzielonych mu w zakładzie opieki zdrowotnej świadczeń zdrowotnych, jednakże w opinii RPO art. 26 ust. 2 powyższej ustawy rodzi komplikacje w sytuacji, gdy osoby bliskie zmarłego pacjenta zamierzają dochodzić od zakładu opieki zdrowotnej przysługujących im z mocy obowiązującego prawa roszczeń. Okazuje się wtedy, że realizacja tych roszczeń ze względów dowodowych może napotkać na istotne przeszkody.
Problemu w tym zakresie - w ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich - nie rozwiązuje treść art. 26 ust. 3 pkt 3 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który przewiduje, że podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną sądom w związku z prowadzonym postępowaniem.
Zdaniem RPO należy bowiem zwrócić uwagę na to, iż przepisy prawa procesowego już na etapie kierowania pozwu do sądu nakładają na powoda określone obowiązki w tym powinność wskazania dowodów potwierdzających przytoczone okoliczności.
W opinii Rzecznika Praw Obywatelskich nie powinno budzić wątpliwości, iż rozwiązanie wyłączające co do zasady wgląd w dokumentację medyczną po śmierci pacjenta w takim przypadku, jeśli nie uniemożliwia, to co najmniej utrudnia osobom zainteresowanym realizację własnych praw podmiotowych o charakterze majątkowym. Jak zauważa RPO dopiero bowiem na etapie, gdy sprawa zawisła przed sądem, aktualizuje się na podstawie art. 26 ust. 3 pkt 3 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta obowiązek udostępnienia przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych dokumentacji medycznej sądowi.
W związku z powyższym Rzecznik wystąpiła do GIODO o zajęcia stanowiska w przedmiotowej sprawie i ustosunkowania się do zagadnienia czy w przedstawionym powyżej kontekście pojawia się zagadnienie czy wystarczającą podstawę do udostępnienia danych o stanie zdrowia osobom, którym przysługują roszczenia określone w art. 446 k. c. może stanowić art. 27 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.). Przewiduje on, że dopuszczalne jest przetwarzanie danych o stanie zdrowia, jeżeli dane te są niezbędne do dochodzenia praw przed sądem.

PS/źródło:RPO

Zobacz także:

RPO w sprawie regulacji środków przymusu bezpośredniego

Większe uprawnienia GIODO już wkrótce wchodzą w życie