Sprawa doprowadzia do wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który orzekł, że przepisy, na podstawie których dokonano zwolnienia są niezgodne z Konstytucją.
W 2007r. Wojewódzka Komisja Lekarska stwierdziła całkowitą niezdolność policjanta do służby ze względu na bezobjawowe nosicielstwo wirusa HIV. W związku z tym, Komendant Miejski Policji w Gdańsku zwolnił policjanta, a Komendant Wojewódzki w przeważającej części decyzję utrzymał. Należy zauważyć, że badanie na obecność wirusa HIV nie jest obowiązkowe, a sam fakt bycia nosicielem nie decyduje o objawach AIDS.
Zainteresowany zaskarżył decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, powołując się na niezgodność z Konstytucją § 57 pkt. 4 załącznika nr 2 rozporządzenia MSW z lipca 1991, na mocy którego został zwolniony. Zgodnie z ustawą o Policji o zdolności do służby powinien decydować stopień zaawansowania choroby i jej wpływ na kondycję psychofizyczną osoby.
Zwolnienie z uwagi na sam fakt nosicielstwa jest, według policjanta, „dyskryminacją pośrednią”. WSA skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne, w sprawie zaskarżonego rozporządzenia, który wyrokiem z dnia 23 listopada 2009r. orzekł, iż zaskarżony przepis narusza konstytucyjne prawo dostępu obywateli do służby publicznej na jednakowych zasadach (art.60)
TK w uzasadnieniu zwrócił uwagę na naruszenie zasady proporcjonalności, która wynika z art.31 ust.3, zgodnie z którym „ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne (…) dla ochrony zdrowia i moralności publicznej.”
Trybunał Konstytucyjny nie uważa, że nosicielstwo wirusa HIV należy ignorować i traktować osoby zarażone jako osoby w pełni zdolne do służby w Policji, ale twierdzi, że wystarczającą gwarancją ochrony zdrowia publicznego i praw osób trzecich byłoby pozostawienie możliwości oceny przydatności do służby policjantów-nosicieli wirusa HIV komisjom lekarskim, które powinny uwzględniać zarówno aktualny stan zdrowia danego funkcjonariusza, jak i zakres czynności związanych ze stanowiskiem, na którym do tej pory pełnił on służbę.
O „bezpieczeństwie zatrudnienia” decydują też regulacje ONZ, które gwarantują ochronę przed dyskryminacją i stygmatyzacją w miejscu pracy, zatrudnienie do momentu, kiedy nosiciele wirusa HIV nie będą zdolni do dalszego wykonywania swoich obowiązków oraz wymóg uzasadnionej zmiany warunków pracy.
Orzeczenie TK umożliwiło sądowi pytającemu uznanie bezpodstawności zwolnienia ze służby policjanta. Zgodnie z ustawą o Policji miał on prawo „przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne”, z którego też skorzystał. Sprawa była objęta Programem Spraw Precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka

Ewelina Paradowska

Zobacz także:

TK: finansowanie składek KRUS niekonstytucyjne

TK: Automatyczne zwalnianie ze służby nosiciela HIV niezgodne z Konstytucją