TEZA: Rada miejska, która upoważnienia kierownika ośrodka pomocy społecznej do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych przekracza swoje kompetencje. W tym zakresie właściwy jest np. burmistrz.
STAN FAKTYCZNY
Rada miejska podjęła uchwałę w sprawie upoważnienia kierownika miejsko-gminnego ośrodka pomocy społecznej do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. Jako podstawę prawną uchwały powołano przepis z art. 39 ust. 4 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.).
Rada Miejska w par. 1 uchwały upoważniła kierownika miejsko-gminnego ośrodka pomocy społecznej do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych określonych w ustawie z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009 r. nr 1, poz. 7 ze zm.).
Z UZASADNIENIA
Zgodnie z art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić również organ wykonawczy jednostki pomocniczej i inne podmioty. Art. 4 ust. 3 zdanie drugie ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009 r. nr 1, poz. 7 ze zm.) stanowi, że organ właściwy dłużnika może upoważnić, w formie pisemnej, kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy, a także inną osobę na wniosek kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy do prowadzenia wywiadu alimentacyjnego oraz odebrania oświadczenia majątkowego. Organ właściwy dłużnika oznacza wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika alimentacyjnego. W niniejszej sprawie był to burmistrz gminy i miasta. Rada miejska, podejmując przedmiotową uchwałę w sposób istotny naruszyła cytowany wyżej art. 4 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.
Kompetencja rady do upoważnienia kierownika ośrodka pomocy społecznej do podejmowania działań wobec dłużników alimentacyjnych nie obejmuje swoim zakresem działań określonych w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, ponieważ w tym zakresie właściwy jest burmistrz. Rada, udzielając upoważnienia w sposób określony w par. 1 uchwały, a więc również w zakresie objętym przepisem z art. 4 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, przekroczyła swoje ustawowe kompetencje. Wadliwy zapis z par. 1 uchwały miał wpływ na ocenę zgodności z prawem całej uchwały, stąd wojewoda orzekł o nieważności całej uchwały.
Rostrzygnięcie nadzorcze wojewody wielkopolskiego nr WN.Pi.-2.0911-261/09