Trudno przesądzić, która z nich jest lepsza. Cechy każdej z nich mogą się okazać zarówno mocnymi, jak i słabymi stronami.
Obie spółki są osobowymi spółkami handlowymi, co sprawia, że w wielu aspektach są do siebie podobne. Dotyczy to w szczególności ich momentu powstania, rejestracji w KRS, statusu przedsiębiorcy, zasad opodatkowania oraz oskładkowania wspólników tychże spółek.
Różnica pomiędzy spółką jawną a spółką komandytową kryje się w pozycji wspólników poszczególnych spółek. W spółce jawnej zasadą jest równość praw, obowiązków oraz zasad odpowiedzialności osób ją tworzących. Spółka komandytowa składa się z dwóch grup wspólników: komplementariuszy oraz komandytariuszy. Pozycja pierwszej z nich odpowiada statusowi wspólników spółki jawnej. Natomiast prawa, obowiązki oraz odpowiedzialność komandytariuszy ulega znacznemu ograniczeniu, a może wręcz zostać wyłączona.
Konstrukcja spółki komandytowej pozwala zatem na istnienie kategorii wspólników, którzy w zamian za mniejsze prawa i obowiązki w spółce zyskują ograniczenie ich odpowiedzialności za jej zobowiązania.
Struktura taka może zostać wykorzystana przez grupę osób, z których część dysponuje pomysłem na biznes, reszta zaś gotowa jest wnieść odpowiedni kapitał na jego rozwój, zachowując jednocześnie władzę w spółce. Spółka jawna przeznaczona jest dla osób pragnących prowadzić działalność gospodarczą pod wspólną firmą oraz uczestniczyć w niej na równych zasadach.
Podstawowe cechy

Podsumowanie – plusy i minusy
Ze względu na inne przeznaczenie obu spółek niezwykle trudno wskazać plusy i minusy obu konstrukcji prawnych, bowiem w zależności od przyjętego punktu widzenia niektóre cechy poszczególnych spółek mogą stanowić zarówno ich mocne, jak i słabe strony.

Michał Koralewski, radca prawny, wspólnik zarządzający w Kancelarii Radców Prawnych Legitus s.c. w Gdańsku