Decyzją powiatowego inspektora nadzoru budowlanego z 2009 r. nakazano usunięcie z nieruchomości muru oporowego, stanowiącego podporę sąsiedniego obiektu.
Inspektor uznał, że właściciel powinien pozbyć się muru ze względu na jego zły stan techniczny i wybudować podobną konstrukcję. Decyzję tę uchylił pomorski inspektor nadzoru budowlanego. Stwierdził on, że mur wystarczy wyremontować, ale przede wszystkim wykonać dla niego podporę.

Nienależyty stan obiektu

W wyniku odwołania sprawę rozpatrzył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w 2010 r. Sędziowie orzekli, że zgodnie z przepisami ustawy – Prawo budowlane inspektor nadzoru podejmuje decyzję o usunięciu nieprawidłowości, jeżeli stwierdzi nienależyty stan obiektu.
Ponadto, jak wskazał WSA, w postępowaniu administracyjnym nie ocenia się, kto odpowiada za zły stan techniczny obiektu, ponieważ takie kwestie rozstrzyga postępowanie przed sądami powszechnymi.
Zatem mur należy wyremontować zgodnie z decyzją organów nadzoru budowlanego.
Właściciel muru wniósł skargę kasacyjną. Uważał, że sąd powinien orzec nakaz rozbiórki ogrodzenia, a nie nakaz jego remontowania, tym bardziej że skarżący zbudował mur w latach 1993 – 1994 bez niczyjej zgody.
Prawo budowlane przewiduje bowiem możliwość wydania decyzji nakazującej właścicielowi rozbiórkę obiektu i uporządkowanie terenu, jeżeli budowla jest nieużytkowana lub niewykończona, a nie nadaje się do remontu lub wykończenia. Według niego nie zastosowano odpowiedniego przepisu.
Dwa lata więzienia za samowolę budowlaną

Zobacz również

Nieużywana budowla

NSA oddalił skargę. Sędziowie podkreślili, że sąd nie zastosował wskazanych przepisów, gdyż nie mógł ich stosować, bo obecnie obowiązujące prawo budowlane weszło w życie 1 stycznia 1995 r. Zatem do rozpatrywanego stanu faktycznego powinny mieć zastosowanie przepisy poprzednio obowiązującej ustawy.
Przywołany przepis dotyczy zresztą obiektów nieużytkowanych lub niewykończonych, a więc nie dotyczy tej sytuacji. Przepisy można zaś naruszyć tylko przez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a nie przez ich niezastosowanie.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 marca 2012 r., sygn. akt II OSK 2524/10.