Czy na obrót gazem ziemnym z zagranicą wymagane jest uzyskanie odrębnej koncesji?
Koncesjonowaniu podlega wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami gazowymi – wynika to z art. 32 ust. 1 pkt 4 ustawy – Prawo energetyczne. Jednocześnie, zgodnie z art. 32 ust. 2 tej ustawy, koncesje na obrót paliwami gazowymi w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą wydawane są z uwzględnieniem dywersyfikacji źródeł gazu i bezpieczeństwa energetycznego. Przepisy prawa energetycznego nie wskazują jednoznacznie, że obrót krajowy i zagraniczny gazem ziemnym powinien podlegać odrębnym reżimom koncesyjnym. W praktyce prezes Urzędu Regulacji Energetyki (URE) wydaje dwie powiązane ze sobą koncesje: jedną dotyczącą obrotu krajowego i drugą – zagranicznego. Przedsiębiorca zamierzający zajmować się obrotem paliwami gazowymi z zagranicą powinien uzyskać koncesję zarówno na obrót nimi w Polsce, jak i z zagranicą.
W postępowaniu koncesyjnym dotyczącym obrotu z zagranicą należy wykazać spełnienie przez wnioskodawcę dodatkowych przesłanek (w stosunku do postępowania dotyczącego koncesji na obrót krajowy). Po pierwsze, jak już wskazano, koncesja ta jest wydawana z uwzględnieniem dywersyfikacji źródeł gazu i bezpieczeństwa energetycznego. Konieczne jest zatem przedstawienie szczegółowej charakterystyki prowadzenia działalności w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, w tym złożenie oświadczenia w sprawie minimalnego poziomu dywersyfikacji dostaw gazu z zagranicy. Przepisy wykonawcze do ustawy – Prawo energetyczne przewidują stopniowe zwiększanie takiej dywersyfikacji w poszczególnych latach aż do 2020 roku. Po drugie, wnioskodawca musi wykazać, że posiada własne pojemności magazynowe lub że zawarł umowę przedwstępną o świadczenie usługi magazynowania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego na terytorium Polski, w wielkości ustalonej zgodnie z przepisami prawa. We wniosku należy też określić prognozowaną wielkość przywozu gazu ziemnego i sposób utrzymywania zapasów obowiązkowych na terytorium Polski.