Jeżeli konsument otrzyma dokument gwarancyjny, może wówczas według własnego wyboru zgłaszać sprzedawcy żądania zapisane w gwarancji lub skorzystać z unormowań ustawy mówiących o niezgodności towaru z umową. Jeżeli natomiast konsument nie otrzyma dokumentu gwarancyjnego od sprzedawcy, może dochodzić swoich roszczeń wynikających tylko z niezgodności towaru z umową.

Dochodzenie roszczeń

Od 1 stycznia 2003 roku obowiązuje ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2002 r. nr 141, poz. 1176), która w miejsce instytucji rękojmi wprowadziła odpowiedzialność sprzedawcy za niezgodność towaru z umową. Ustawa reguluje odpowiedzialność sprzedawcy i uprawnienia konsumenta przy zakupie towarów przez osoby fizyczne, dla potrzeb własnych, niezwiązanych z działalnością zawodową lub gospodarczą. Nie dotyczy zatem przedsiębiorców, którzy dokonują zakupu towaru w celach związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.
Ustawa wprowadza ponadto terminy dochodzenia roszczeń. Konsument musi, pod rygorem utraty roszczeń, zawiadomić sprzedawcę o niezgodności towaru z umową w ciągu 2 miesięcy od stwierdzenia tej niezgodności, zaś sprzedawca jest odpowiedzialny wobec konsumenta za zgodność towaru z umową przez 2 lata od wydania towaru.

Ustawowe domniemanie

Ustawa wprowadziła domniemanie prawne stwierdzające, że jeżeli niezgodność towaru z umową ujawniła się w ciągu 6 miesięcy od daty wydania towaru, oznacza, że niezgodność istniała już w chwili jego wydania, zatem konsument nie musi jej udowadniać. Jak wynika z powyższego, moment istnienia niezgodności w chwili wydania rzeczy nabywcy stanowi istotną przesłankę dla stwierdzenia odpowiedzialności sprzedawcy, a skoro jej istnienie nie będzie mogło zostać przyjęte na podstawie domniemania związanego z 6-miesięcznym terminem, to po tym okresie ciężar dowodu dotyczący niezgodności towaru z umową będzie spoczywać na stronie, która wywodzi z niej dla siebie skutki prawne, czyli na nabywcy towaru konsumpcyjnego.
Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową. Tak będzie gdy:
● nie odpowiada on podanemu przez sprzedawcę opisowi zamieszczonemu na towarze,
● nie ma cech przedstawionej próbki lub okazanego wzoru,
● nie nadaje się do celu, do jakiego ten rodzaj towaru jest zwykle używany,
● w przypadku gdy jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju.
W takich sytuacjach konsument powinien być uprawniony do bezpłatnego uzyskania przywrócenia zgodności towaru z umową, wybierając naprawę, wymianę na nowy lub też jeśli to nie wystarczy, do obniżenia ceny lub wymówienia umowy. Wybór należy do konsumenta.
Ważne!
Udzielający gwarancji swobodnie określa czas obowiązywania gwarancji. Natomiast odpowiedzialność sprzedawcy za niezgodności towaru z umową trwa zgodnie z ustawą 2 lata
Ewa Bednarek-Wojtal, radca prawny z Kancelarii Prawnej PACTUM