Rzecznik ubezpieczonych zwrócił się do Izby Cywilnej Sądu Najwyższego o odpowiedź, czy w świetle art. 361 kodeksu cywilnego (mówi o związku przyczynowym) utrata możliwości korzystania z pojazdu przez poszkodowanego, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, stanowi szkodę majątkową? A także, czy roszczenie o zwrot kosztów wynajmu pojazdu zastępczego w ramach odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu umowy OC jest determinowane także niezbędnością najmu, tzn. niemożnością korzystania z komunikacji publicznej?
W toku postępowań likwidacyjnych prowadzonych przez ubezpieczycieli w ramach odpowiedzialności za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów często odmawiają oni odszkodowania za koszty najmu pojazdu zastępczego przez osoby fizyczne. Nie wykorzystywały go bowiem do prowadzenia działalności gospodarczej, ale do innych celów, np. dojazdu do pracy czy odwożenia dzieci do szkoły. Odmowy są – zdaniem rzecznika – wynikiem przyjmowania przez ubezpieczycieli różnej wykładni przepisów. Wynikiem tego jest nierówna sytuacja prawna konsumentów i przedsiębiorców. Istnieje wiele orzeczeń, które uznają utratę możliwości korzystania z pojazdu przez konsumenta za szkodę majątkową i stwierdzają, że najem samochodu zastępczego pozostaje w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem. Ale są też orzeczenia odmienne.
W odpowiedzi skład siedmiu sędziów SN uchwalił, że odpowiedzialność ubezpieczyciela za uszkodzenie albo zniszczenie samochodu, który nie służył do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmuje również uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. I nie można jej uzależniać od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej.
Uchwała Sądu Najwyższego z 17 listopada 2011 r., sygn. akt III CZP 5/11.