Umowa licencyjna zawierana jest po to, by zezwolić licencjobiorcy na korzystanie z prawa do utworu, wynalazku albo innych dóbr niematerialnych, do których uprawniony jest licencjodawca. Zazwyczaj jest to kontrakt odpłatny.
Umowa licencyjna została uregulowana przepisami ustaw o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także prawa własności przemysłowej. Poza tym mają do niej zastosowanie ogólne zasady prawa cywilnego.

Strony, przedmiot, czas

Kontrakt taki zawierają dwie strony: licencjodawca, któremu do utworu przysługują autorskie prawa majątkowe albo prawa majątkowe z wynalazku, i licencjobiorca, którym jest każda osoba zdolna do zawierania umów i zaciągania zobowiązań. Z istoty umowy wynika jednak, że są to najczęściej przedsiębiorcy. I jeśli autorskie prawa majątkowe przysługują kilku osobom, to wszystkie one są stroną umowy (licencjodawcą) i zawierając ją, muszą występować wspólnie.
Licencjodawca upoważnia wprawdzie licencjobiorcę do korzystania z utworu w określony sposób, lecz nie przenosi na niego praw majątkowych związanych z tym utworem. Licencjobiorca nie rozporządza więc prawami autorskimi, a tylko może skorzystać z dzieła.
To jest tylko część artykułu. W pełnej wersji dowiesz się więcej na temat:

- Podlicencji

- Pola eksploatacji utworu

- Korzystania z wynalazku

- oraz znajdziesz wzór umowy licencyjnej

Zobacz pełną treść artykułu w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Jak skorzystać z cudzego dzieła lub wynalazku.