Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Czy można jaśniej? Konstytucja przewiduje też oczywiście wypadki szczególne, gdy mandat posła czy senatora wygasa. Tak samo wygaśnie pierwszemu prezesowi SN, gdy np. umrze – trudno z tą tezą, prezentowaną zresztą przez polski rząd na forum UE, dyskutować. Jeśli jednak nie będziemy się bawić w prawniczą sofistykę, lecz zwyczajnie przeczytamy dwa powyższe przepisy tak, jak zostały napisane – po polsku – powinniśmy dojść do wniosku, że ich treść normatywna jestanalogiczna.
Tymczasem PiS od miesięcy przekonuje nas, że powszechny wiek emerytalny – 65 lat – dotyczy sędziów Sądu Najwyższego bardziej niż posłów. To sędziowie SN musieli bowiem składać oświadczenia i lekarskie zaświadczenia, by starać się o możliwość orzekania również po osiągnięciu tego wieku. Czy ktokolwiek słyszał, by takich deklaracji żądano od przedstawicieli pierwszej władzy? 65. rok życia ma za sobą nie tylko Jarosław Kaczyński, ale i szef Rady Mediów Narodowych poseł Krzysztof Czabański, i posłanka Krystyna Pawłowicz, i były szef MON Antoni Macierewicz… Słowem czołowi bojownicy pisowskiej rewolucji. Nie ma lepszego dowodu na tezę, że grubo po sześćdziesiątce człowiek dopiero rozwija skrzydła życia publicznego. I nikt nie wyobraża sobie przecież, żeby teraz prezesa Kaczyńskiego albo posłankę Pawłowicz odpytywać ze stanu zdrowia i woli pełnienia mandatu do końca przewidzianej konstytucją kadencji. Dlatego tak trudno kupić narrację, że chodzi tylko o potraktowanie sędziów SN na równi z innymi obywatelami. To mniej więcej taka sama równość jak w ortopedii, gdyby na pretensje pacjenta, że po operacji jedną nogę ma krótszą, chirurg odparł – „ale za to drugą dłuższą”.
Być może cała demolka w sądownictwie zakończy się ozdrowieńczym nowym otwarciem. Sądy będą działać szybko i z troską o ludzkie poczucie sprawiedliwości. Ale na razie nic niestety nie wskazuje, by miało tak być – a w każdym razie, by miało się tak dziać w stopniu większym niż trzy albo pięć lat temu. Zamiast tego oglądamy właśnie epilog mało wyszukanego spektaklu o tym, jak jedna kulawa władza obcina drugiej nogę, przekonując, że była słaba i nie pasowała do nowych butów.
