Z drugiej strony art. 13 tego rozporządzenia dopuszcza, aby osoby uprawnione do dziedziczenia mogły złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku przed sądem w państwie zamieszkania spadkobierców. Problem pojawia się w sytuacji, gdy jeden ze spadkobierców przed sądem w jednym państwie chce się posłużyć oświadczeniem innego spadkobiercy, złożonym przed sądem w drugim państwie. Jedna z takich spraw dotyczyła obywatela Bułgarii, którego babcia zmarła w Grecji.
Zgodnie z poświadczeniem spadkowym uprawnionymi do dziedziczenia po kobiecie byli jej grecki mąż oraz córka i wnuk. Mąż złożył przed greckim sądem oświadczenie o odrzuceniu spadku. Wnuk w ramach starań o przyjęcie spadku złożył też do sądu rejonowego w Sofii wniosek o zarejestrowanie oświadczenia męża babki o odrzuceniu spadku. Zgodnie z bułgarskim prawem z wnioskiem o zarejestrowanie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku powinien wystąpić sam zainteresowany. Wnuk zmarłej nie działał jako pełnomocnik jej greckiego męża, lecz wykazywał, że ma on interes prawny w zarejestrowaniu oświadczenia, ponieważ na skutek odrzucenia spadku przez wdowca zwiększał się udział w masie spadkowej pozostałych spadkobierców.