Właścicielem praw autorskich do programu komputerowego wykonanego w ramach obowiązków pracowniczych jest pracodawca, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej.
Z przepisów art. 74 par. 3 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.
Z przepisu wynika wyraźnie, że od zgodnej woli pracodawcy i pracownika, tj. stron stosunku pracy, zależy, kto nabywa prawa autorskie do programu stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania przez niego obowiązków pracowniczych: pracownik czy pracodawca. Drugi wniosek to ten, że jeżeli strony stosunku pracy nie postanowiły w umowie, że pracownik nabywa autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, prawa te przysługują pracodawcy.
Oznacza to, że umowy stron stosunku pracy przewidującej nabycie przez pracownika praw autorskich do programu komputerowego stworzonego przez niego w wyniku wykonywania obowiązków pracowniczych sprawia, że właścicielem tych praw staje się pracodawca.
Pracodawca nie nabędzie autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracownika utworów, jeśli te nie powstały w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy.
Teoretycznie sytuacja podatkowa pracownika, będącego twórcą praw majątkowych, i pracownika, który wykonuje swoje obowiązki pracownicze i wykona przez siebie dzieło w ramach stosunku pracy, nie różni się między sobą pod kątem podatkowym.
Zarówno za jednego, jak i za drugiego obowiązek zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych będzie ciążył na pracodawcy, który go zatrudnia. Według takich samych zasad i skali podatkowej będzie opodatkowany pracownik twórca i pracownik niekorzystający z tego przymiotu.
Jest jednak jedna zasadnicza różnica, która dotyczy kosztów uzyskania przychodów potrącanych przy wypłacie wynagrodzenia.
Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej mają charakter zryczałtowany. Takie koszty powinny mieć zastosowanie do tych twórców programów komputerowych, w przypadku których prawo do stworzonego w ramach stosunku pracy programu jest od razu przy pracodawcy. Nie ma tu bowiem mowy o korzystaniu przez pracownika z praw autorskich, bo tych on nigdy nie nabył. Jest jedynie zwyczajne wynagrodzenie za pracę.
Inaczej jest, gdy pracodawca wypłaca należne honorarium pracownikowi, który przeniósł na niego odpłatnie prawa majątkowe lub uprawnił do korzystania z nich. Jest tak wtedy, gdy z mocy umowy prawa autorskie do programu komputerowego pozostają przy pracowniku i pracodawca nabywa je od niego w ramach umowy odrębnej od umowy o pracę. Wówczas mamy możliwość zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, które przysługują twórcom.
Z ustawy o PIT wynika, że z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami należne koszty wynoszą 50 proc. uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.