Czy wyrób niewytworzony w całości z polskich surowców może w wiążącej informacji o pochodzeniu zostać uznany za produkt polski?
O wydanie wiążącej informacji o pochodzeniu produktów należy się zwrócić do Izby Celnej w Warszawie, która określi ich pochodzenie, zgodnie z zasadami przewidzianymi we wspólnotowym kodeksie celnym. Produkt, który nie został w całości wyprodukowany w Polsce i z wyłącznie polskich surowców, może również, pod pewnymi warunkami, zostać uznany za pochodzący z Polski. Po pierwsze produkt powinien zostać poddany na terytorium Polski ostatniej istotnej obróbce lub przetworzeniu. Cecha istotności jest spełniona, jeśli w wyniku obróbki lub przetworzenia produkt nabiera nowych właściwości lub składu, których nie miał wcześniej. Po drugie obróbka lub przetworzenie muszą być ekonomicznie uzasadnione, nie mogą stanowić jedynie czynności pozornych nakierowanych wyłącznie na obejście przepisów o pochodzeniu towaru. Po trzecie obróbka lub przetworzenie mają stanowić ważny etap wytwarzania danego wyrobu lub prowadzić do powstania nowego produktu. Po czwarte obróbka lub przetwarzanie powinny odbyć się w przedsiębiorstwie przystosowanym do celów wytwarzania danych towarów, a więc odpowiednio wyposażonym, mającym wymagane narzędzia i dysponującym personelem o właściwych kwalifikacjach.
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącego pochodzenia produktów wynika, że nie mogą zmienić pochodzenia produktu czynności mające na celu jedynie zmianę sposobu przedstawienia produktu na potrzeby jego użycia. Natomiast miejsce dokonania montażu może zdecydować o pochodzeniu towaru, jeśli z technicznego punktu widzenia montaż stanowi decydujące stadium produkcji, a w jego wyniku towar otrzymuje swoje szczególne cechy jakościowe. To, że w wyniku obróbki lub przetworzenia produktu zostaje on zakwalifikowany do innej pozycji klasyfikacji taryfowej niż przed dokonaniem tych czynności, może wskazywać, że uzyskał nowe pochodzenie. Zmiana kwalifikacji nie jest jednak konieczna do zmiany pochodzenia towaru.