Zabawka może być niebezpieczna, gdy zaprojektowano ją niezgodnie z tzw. wymaganiami zasadniczymi, nie posiada oznakowania CE albo brak jej właściwych i wystarczających ostrzeżeń.
Zabawka to wyrób lub materiał przewidziany do używania w czasie zabawy przez dzieci w wieku do lat 14. Wyłączeniu z tej szerokiej definicji podlegają określone kategorie produktów, np. precyzyjne modele w skali dla dorosłych kolekcjonerów, sprzęt sportowy czy lalki ludowe i dekoracyjne. Oznacza to, że do produktów z kategorii wyłączonych nie stosuje się restrykcyjnych przepisów regulujących jakość i bezpieczeństwo zabawek i podlegają one innym właściwym przepisom.
Jakość i bezpieczeństwo zabawek określają przepisy ustanawiające jednolite standardy dla wszystkich krajów UE (tzw. dyrektywy nowego podejścia). Tak jak przy innych produktach konsumenckich zobowiązanym do zapewnienia bezpieczeństwa produktu jest producent. Poprzez samo wprowadzenie produktu na rynek gwarantuje on konsumentowi, że zabawka jest bezpieczna.
Producent zobowiązany jest zapewnić, że zabawka spełnia tzw. wymagania zasadnicze. W Polsce określa je rozporządzenie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej z 14 listopada 2003 r. Zapewnienie zgodności z wymaganiami dotyczy w szczególności fazy projektowania i wytwarzania.
Przed wprowadzeniem zabawki do obrotu obowiązkowo podlega ona tzw. ocenie zgodności z wymaganiami zasadniczymi i szczegółowymi. Do oceny służą fakultatywne normy zharmonizowane (PN-EN) opracowywane przez jednostki normalizacyjne. Zgodność z wymaganiami potwierdza oznakowanie CE. Podstawą nadania oznakowania jest deklaracja zgodności samego producenta lub certyfikat zgodności wydany przez jednostkę notyfikowaną. Szczególną wagę przykłada się do zamieszczenia na zabawce właściwych ostrzeżeń. Ich treść jest standardowa („nieodpowiednie dla dzieci w wieku poniżej 3 lat”). Ponadto rozporządzenie określa wyraźnie, jakie informacje powinno zawierać oznakowanie zabawki i kiedy wymagana jest instrukcja.