Interes prawny w uzyskaniu zaświadczenia może wynikać z korzyści, jaką spodziewa się odnieść osoba po przedstawieniu go innemu organowi.
Jeden z mieszkańców wsi I. zwrócił się do powiatowego inspektora nadzoru budowlanego o wydanie zaświadczenia o rozpatrzeniu jego wniosku o wstrzymanie prac budowlanych. Żądanie uzasadnił potrzebą przedstawienia stanu faktycznego sprawy innemu organowi. Inspektor wyjaśnił, że w sprawie wstrzymania robót nie było prowadzone postępowanie administracyjne ze względu na brak podstawy prawnej. Wniosek nie może być więc załatwiony, gdyż nie ma przedmiotu żądanego zaświadczenia. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wyjaśnił, że stosownie do art. 217 par. 2 k.p.a. zaświadczenie jest wydawane przez organ, gdy przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego. Jest to też możliwe, gdy o wydanie takiego zaświadczenia ubiega się osoba ze względu na swój interes prawny. W tym przypadku przepis nie zobowiązywał organu do wydania zaświadczenia.
Sprawa trafiała do sądu. Podkreślił on, że interes prawny skarżącego w uzyskaniu zaświadczenia wynikał z potrzeby wykorzystania go przed innym organem. Już z tych przyczyn, że we wniosku skarżący nie powoływał się na swój status strony postępowania, organ błędnie upatrywał interesu prawnego skarżącego w uzyskaniu żądanego zaświadczenia w statusie materialnoprawnym skarżącego jako strony postępowań architektoniczno-budowlanych. Interes prawny w uzyskaniu zaświadczenia nie musi pokrywać się z interesem prawnym w znaczeniu materialnoprawnym.
SYGN. AKT II SA/Bk 133/10