Dopuszczalność kopiowania fragmentów artykułów bez zgody ich autora zależy od tego, czy taki fragment wyraża intelektualną twórczość autora artykułu.
Przechowywanie w pamięci komputera zawierającego 11 słów wycinka utworu podlegającego ochronie oraz wydrukowanie tego wycinka może wchodzić w zakres pojęcia częściowego zwielokrotniania, jeśli zwielokrotnione w ten sposób elementy stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej ich autora – orzekł ETS w wyroku z 16 lipca 2009 r. w sprawie Infopaq International A/S/Danske Dagblades Forening
sygn. akt C-5/08
Sprawa dotyczyła sporu między Infopaq zajmującą się monitoringiem prasy i przesyłaniem tworzonych raportów do ich odbiorców a stowarzyszeniem DDF zajmującym się ochroną praw autorskich twórców artykułów prasowych. Stowarzyszenie DDF wniosło przeciwko Infopaq sprawę do sądu duńskiego, domagając się nakazania Infopaq zaprzestania automatycznego powielania wycinków z artykułów prasowych przy użyciu programu komputerowego, który według słowa klucza dobierał wycinki z artykułów prasowych, wprowadzał je do bazy danych Infopaq i rozsyłał do odbiorców informacji o monitoringu mediów w określonych dziedzinach. Infopaq stała na stanowisku, że do opisanych czynności nie jest konieczna zgoda autorów artykułów, gdyż jej działalność mieści się w zakresie monitoringu mediów, na co nie jest wymagane uzyskanie takiej zgody. Sąd krajowy zapytał ETS, czy pojęcie częściowego zwielokrotniania w rozumieniu Dyrektywy 2001/29 należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono czynności przechowywania w pamięci komputera wycinków zawierających 11 słów oraz drukowania takich wycinków na papierze.
UZASADNIENIE: Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że art. 2 lit. a) Dyrektywy 2001/29 o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że autorom przysługuje wyłączne prawo do zezwalania lub zabraniania zwielokrotniania ich utworów w całości lub częściowo. Wynika z tego, że przedmiotem ochrony prawnej polegającej na posiadaniu przez autora prawa do zezwalania lub zabraniania zwielokrotniania jest utwór. Objęcie określonych przedmiotów ochroną przysługującą utworom literackim i artystycznym wymaga zaś, by stanowiły one twórczość intelektualną. ETS stwierdził zatem, że prawo autorskie może znajdować zastosowanie jedynie w stosunku do przedmiotu, który jest oryginalny w tym sensie, że stanowi własną twórczość intelektualną jego autora. Jeśli chodzi o części utworu, ETS zauważył, że w Dyrektywie 2001/29 brak jest zapisów wskazujących na to, że części takie podlegają innemu reżimowi prawnemu niż ten, któremu podlega cały utwór. Wynika z tego, że są one chronione prawem autorskim, jeśli jako elementy utworu przyczyniają się do oryginalności całego dzieła. Wobec tego poszczególne części utworu podlegają ochronie na podstawie art. 2 lit. a) Dyrektywy 2001/29, pod warunkiem że zawarte są w nich określone elementy stanowiące wyraz własnej twórczości intelektualnej autora utworu. ETS podkreślił, że element utworu może stanowić wyraz twórczości jego autora jako całość. Słowa tworzące elementy utworów nie podlegają natomiast ochronie, gdyż rozpatrywane oddzielnie nie stanowią jako takie twórczości intelektualnej autora, który ich używa. Wyłącznie w drodze wyboru, układu i połączenia słów autor ma możliwość wyrażenia swojej twórczej inwencji w sposób oryginalny i stworzenia rezultatu stanowiącego twórczość intelektualną.