Podając listę krajów bezpiecznych zwykłej konsultacji Parlamentu, a nie procedurze współdecydowania, Rada przekroczyła kompetencje w dziedzinie azylu przyznane jej traktatem.
SENTENCJA
SYGN. AKT C-133/06
Parlament/Rada
Rada przyjęła 1 grudnia 2005 r. dyrektywę w sprawie ustanowienia minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w państwach członkowskich. Dyrektywa ta przewiduje, że Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje wspólną listę państw trzecich, które państwa członkowskie uznają za bezpieczne kraje pochodzenia uchodźców, jak również wspólną listę europejskich bezpiecznych krajów trzecich. Zmiana tych dwóch list również następuje większością kwalifikowaną w Radzie po konsultacji z Parlamentem.
Parlament wniósł skargę o stwierdzenie nieważności przepisów dyrektywy przewidujących zwykłą konsultację. Uważa on bowiem, że przepisy te powinny przewidywać przyjmowanie omawianych list w drodze współdecydowania, tj. procedury, w której Parlament uczestniczy jako współprawodawca. Zdaniem Parlamentu Rada niezgodnie z prawem wprowadziła do aktu prawa wtórnego, jakim jest dyrektywa, podstawy prawne pozwalające jej na przyjmowanie tych list, tworząc w ten sposób zastrzeżenie prawodawcze.
Rada uważała natomiast, że korzystanie z wtórnych podstaw prawnych jest utrwaloną techniką prawodawczą i traktat WE w żaden sposób nie stoi jej na przeszkodzie.
Trybunał przypomniał, że każda instytucja działa w granicach uprawnień przyznanych jej traktatem. W tym aspekcie procedura przyjmowania list wprowadzona dyrektywą jest odmienna od procedury przewidzianej w traktacie. Tymczasem normy regulujące sposób podejmowania decyzji przez instytucje wspólnotowe ustanowione są przez traktat i nie pozostają one do dyspozycji ani państw członkowskich, ani samych instytucji. Następnie Trybunał wskazał, że przyjęcie, iż instytucja ma możliwość wprowadzania wtórnych podstaw prawnych, oznaczałoby przyznanie jej uprawnień prawodawczych wykraczających poza to, co przewiduje traktat. Tym samym Rada, wprowadzając do dyrektywy wtórne podstawy prawne, przekroczyła kompetencje powierzone jej traktatem. W tych okolicznościach Trybunał uchylił zaskarżone przepisy.
Odnośnie do przyjmowania w przyszłości list krajów bezpiecznych, jak również wprowadzania do nich zmian, Trybunał dodał, że Rada powinna dokonywać tego z poszanowaniem procedur wprowadzonych traktatem. W tej kwestii Trybunał stwierdził, że procedura współdecydowania znajduje zastosowanie zarówno do przyjmowania i zmiany list krajów bezpiecznych w drodze legislacyjnej, jak i ewentualnej decyzji o zastosowaniu art. 202 tiret trzecie WE dotyczącego uprawnień wykonawczych.