W ramach umowy o współpracy zajmuję się m.in. akwizycją towarów spółki X na terenie kilku województw. Działania wykonuję na rachunek dającego zlecenie. Pośredniczę przy zawieraniu umów. Współpraca ma charakter stały i odpłatny. Mam zarejestrowaną działalność gospodarczą. Uważam, że jest to w istocie umowa agencyjna. Spółka zaś twierdzi, że jest to kontrakt nienazwany. Kto ma rację?
Ekspert radzi
Z przedstawionego przez czytelnika opisu wynika, że jest to umowa agencyjna. Opisany kontrakt zawiera bowiem postanowienia charakterystyczne dla tego rodzaju umowy określone w art. 758 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.). W jej ramach czytelnik, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, jest zobowiązany do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy. Nie zmienia tego okoliczność, że umowa została inaczej nazwana przez firmę, która zleca usługi, tj. jako umowa o współpracy. Zgodnie bowiem z art. 65 par. 2 k.c. decydujące znaczenie należy nadać nie nazwie umowy, lecz trzeba zbadać, jaki był zgodny zamiar stron i jej cel. Pogląd ten potwierdza wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 28 maja 2013 r. (sygn. akt I ACa 349/13).
Nie ma przy tym znaczenia to, że czytelnik nie zawiera samodzielnie umów na rzecz spółki. Zgodnie z art. 758 par. 1 k.c. świadczenie agenta może polegać albo na pośredniczeniu przy zawieraniu umów, albo na ich zawieraniu. Oznacza to, że mamy w tym przypadku do czynienia z tzw. agencją pośredniczącą. W typie umowy agencyjnej – umowie o charakterze pośredniczym – usługi agenta sprowadzają się wyłącznie do czynności faktycznych polegających na pośredniczeniu. Przykładowo wskazuje się, że czynności pośredniczenia mogą obejmować wyszukiwanie osób, z którymi można zawierać umowy, udział w rokowaniach mających na celu zawarcie umowy, skłanianie osób trzecich do zawarcia umowy lub przyjęcia oferty, przekazywanie próbek, informowanie o warunkach umów i właściwościach towaru, wskazanie przedmiotu umowy, zbieranie zamówień, prowadzenie akcji marketingowych w zakresie promocji i reklamy dla działalności dającego zlecenie, tj. działań promujących produkty firmy dającego zlecenie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2010 r., sygn. akt I GSK 720/09).
Podstawa prawna
Art. 758 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.).