Zapis obejmujący immunitetem parlamentarnym "inną działalność związaną nieodłącznie ze sprawowaniem mandatu" jest zgodny z konstytucją - orzekł Trybunał Konstytucyjny.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 6 ust. 2 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, jest zgodny z art. 2 oraz art. 105 ust. 1 konstytucji.

Wnioskodawca zaskarżył art. 6 ust. 2 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora w części obejmującej frazę „a także inną działalność związaną nieodłącznie ze sprawowaniem mandatu”.

Trybunał zaznaczył, że w sytuacji nieostrości językowej danego sformułowania, z jaką mamy do czynienia w niniejszej sprawie, należy ją interpretować w zgodzie z ustawą zasadniczą, a zatem zwłaszcza z art. 105 ust. 1, a także z art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 47 konstytucji, oraz z uwzględniając zasady przedstawicielstwa (art. 4 ust. 2 konstytucji), zasady mandatu wolnego (art. 104 ust. 1 konstytucji) i zasady podziału władz (art. 10 ust. 1 konstytucji).

Z uwagi zatem na dyrektywę językową oraz nakaz interpretacji zgodnej z konstytucją, nie można przyjąć, że art. 6 ust. 2 ustawy o wykonywaniu mandatu rozszerza zakres przedmiotowy immunitetu materialnego poza jego granice wyznaczone w art. 105 ust. 1 konstytucji.

Teza przeciwna (tj. o ustawowym rozszerzeniu konstytucyjnie określonego zakresu immunitetu) nie znajduje wsparcia także z tego powodu, że przepisy ustawy zasadniczej nie zawierają definicji pojęcia „działalności wchodzącej w zakres sprawowania mandatu”, a dookreślenie jego znaczenia musi odbywać się na tle innych przepisów ustawy zasadniczej.

Kontekst ten obejmuje zatem te same przepisy, które są wskazówką wykładni ustawowego sformułowania „działalności związanej nieodłącznie ze sprawowaniem mandatu”, interpretowanego w zgodzie z konstytucją.

PS/źródło: TK