Zbliża się sylwester, a ja z niepokojem myślę o psie sąsiadów. Zwierzak często zostaje sam w domu i wtedy niemal bez przerwy szczeka i wyje. Najgorzej jest wieczorami. W jaki sposób możemy wyegzekwować ciszę nocną i w jakich godzinach ona obowiązuje – pyta pani Katarzyna.
W polskim prawie nie ma czegoś takiego jak cisza nocna. To nazwa używana potocznie. Nie ma też konkretnych godzin określających jej trwanie. Dawniej uznawano, że czas przeznaczony na odpoczynek nocny to okres między godziną 22.00 a 6.00 rano. Ostatnio pora ta przesuwa się do 8.00 lub nawet 9.00 rano. Wszystko zależy od tego, czy administracja lub wspólnota mieszkaniowa wydała w swoim regulaminie zarządzenie o zachowaniu ciszy nocnej oraz określiła, w jakich godzinach ona obowiązuje.
Od strony prawnej można mówić o zakłócaniu spokoju i spoczynku nocnego. Przepis brzmi tak: „Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”. Na tej podstawie mamy prawo domagać się poszanowania ciszy w naszym budynku. Z tym że ukaranie sąsiadów wymaga zgłoszenia sprawy straży miejskiej bądź dzielnicowemu. Policjant sprawdzi przekazaną informację pod kątem ewentualnego złamania prawa. Jeśli ustali, iż faktycznie dochodzi do zakłócenia spokoju mieszkańców i nie budzi to żadnych wątpliwości, ma prawo ukarać właściciela psa mandatem w wysokości 500 zł lub skierować wniosek do sądu. Zwykle jednak policja lub straż miejska wezwana do zakłócających porządek wymierza najpierw najłagodniejszą karę, czyli upomnienie.
Zanim jednak zdecydujemy się na oficjalne działania, warto najpierw porozmawiać z właścicielami psa, gdyż to oni są odpowiedzialni za jego zachowanie. Ujadanie, skomlenie i wycie zwierzęcia jest takim samym hałasem jak głośna muzyka lub awantury. Tymczasem właściciel bądź najemca lokalu ma prawo robić w nim wszystko, na co przyjdzie mu ochota, pod jednym wszakże warunkiem – jego zachowanie nie może naruszać spokoju sąsiadów być dla nich uciążliwe. Przy wykonywaniu swojego prawa powinien więc powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.
Podstawa prawna Art.
144 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j Dz.U. z 2014 r. poz. 121). Art. 51 ustawy z 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1094).