Pan Jacek został pozwany przez ojca o alimenty. – Gdy byłem dzieckiem pił i znęcał się nad rodziną. Z tego powodu matka się z nim rozwiodła. Po rozwodzie nie dawał znaku życia, pojawił się dopiero wtedy, gdy dowiedział się, że mam dobrze płatną pracę. Liczy na to, że będę go utrzymywał. Czy ma do tego prawo – pyta zdenerwowany czytelnik
Zasadniczo alimenty przysługują nie tylko dziecku i rozwiedzionemu małżonkowi. Środków na utrzymanie może żądać także ojciec od dziecka, dziadek od wnuka, brat od siostry. Osoby zobowiązane przez sąd do płacenia alimentów mają często poczucie niesprawiedliwości. Warto jednak wiedzieć, że przed roszczeniami członków rodziny można się bronić. Sąd nie może bowiem nałożyć obowiązku alimentacyjnego, jeżeli byłoby to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W związku z tym pozwany musi wykazać, że żądania ojca są nieuzasadnione i naruszają dobre obyczaje.
Pan Jacek powinien przed pierwszą rozprawą wnieść odpowiedź na pozew. Musi w niej przedstawić wszelkie zarzuty i dowody, jakimi dysponuje. Warto powołać się na wyrok rozwodowy, szczególnie jeśli pozbawił ojca praw rodzicielskich. Niewątpliwie jest w nim mowa o nadużywaniu alkoholu i znęcaniu się nad rodziną. Przydatne będą również zeznania świadków, którzy potwierdzą, że ojciec nie brał udziału w wychowaniu dziecka.
Linia obrony pana Jacka może także się skupić na wykazaniu, że ojciec jest w stanie sam się utrzymać. W tym celu należy zdobyć informacje o jego zatrudnieniu i dochodach. Jeżeli mamy do czynienia z osobą bezrobotną, ale zdrową i zdolną do pracy, to również trzeba na to zwrócić uwagę sądu.
Spotkanie z ojcem w sądzie nie będzie łatwym doświadczeniem. Czytelnik może jednak złożyć wniosek o udział psychologa w rozprawie. Powinien też pamiętać, że wiele zależy od jego postawy na sali sądowej. Aktywność i powołanie odpowiednich dowodów pomogą przekonać sąd, że żądania ojca należy oddalić.
Podstawa prawna
Art. 128, art. 135 par. 1, art. 1441 ustawy z 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2014 r. poz. 1741). Art. 207 par. 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 1741 ze zm.).