Służba geodezyjna będzie mieć więcej pracy przy ustalaniu opłat za udostępnianie materiałów z zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Od 12 lipca obowiązują bowiem nowe zasady ich ustalania.

Nowe zasady wprowadziła ustawa z 5 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. poz. 897). Nowelizacja przepisów była niezbędna, albowiem Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 25 czerwca 2013 r. (sygn. akt K 30/12) zakwestionował uregulowania pozwalające na określenie należności za wydawanie dokumentów z zasobu w rozporządzeniu, uznając, że odpowiednie zapisy powinny znaleźć się w ustawie.

Dotychczas opłaty za udostępnianie informacji oraz wyrysów i wypisów z zasobu były określone wyłącznie kwotowo. Teraz na ich wysokość wpływ będą miały różne, określone przez ustawę, współczynniki.

Stawki podstawowe i elementy dodatkowe stosowane przy określeniu opłaty zawiera załącznik do ustawy. Wynika z niego np., że podstawowe stawki za wydanie wypisu i wyrysu z ewidencji gruntów wynoszą 140 i 150 zł (niższa dotyczy dokumentu w formie elektronicznej), podczas gdy dotychczas stawka ta była sztywna i wynosiła 120 zł. Natomiast za sam wypis przewidziana jest stawka podstawowa 40 zł za dokument elektroniczny i 50 zł za papierowy (poprzednio wnioskodawcy opłacali 12 zł za wypis obejmujący jedną działkę i 6 zł za każdą następną).

Powyższe stawki będą jednak podlegać modyfikacji w zależności od tego jaki podmiot występuje o wydanie materiałów i w jakim celu mają być one udostępnione. Mniej zapłacą za nie m.in. wykonawcy prac geodezyjnych lub kartograficznych, podlegających obowiązkowi zgłoszenia, a także rzeczoznawcy majątkowi (za udostępnienie danych rejestru cen i wartości nieruchomości) oraz osoby uzyskujące dokumenty na potrzeby przeprowadzenia szkoleń zawodowych. Ponadto dokumenty będą w formie elektronicznej przekazywane nieodpłatnie, m.in. szkołom, uczelniom oraz jednostkom naukowym.

Etap legislacyjny
Ustawa weszła w życie 12 lipca 2014 r.