Minister Sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski spotkał się z przedstawicielami samorządu terytorialnego. Tematem rozmów była problematyka dotycząca wykonywania kary ograniczenia wolności i rola samorządów lokalnych w procesie readaptacji osób popełniających przestępstwa i zagrożonych wykluczeniem społecznym.
W trakcie dyskusji analizowano także przepisy wprowadzone w życie 8 czerwca 2010 r. ustawą z 5 listopada 2009 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 509, poz. 1589) pod kątem ich zastosowania w realizacji zadań własnych samorządu terytorialnego, a w szerszym ujęciu – przy współpracy z organami wymiaru sprawiedliwości w tworzeniu systemu prewencji poprzez społeczną readaptację skazanych.
- usprawnienie obiegu informacji pomiędzy sądem, kuratorem sądowym, skazanym oraz podmiotem, u którego skazany wykonuje pracę;
- odciążenie sądu w szczegółowych decyzjach dotyczących sposobu wykonywania kary ograniczenia wolności poprzez powierzenie ich kuratorowi sądowemu jako sprawującemu całościowy nadzór nad wykonywaniem tej kary i zastrzeżenie dla sądu jedynie najbardziej istotnych decyzji merytorycznych (np. w przedmiocie zamiany kary ograniczenia wolności na karę zastępczą);
- poszerzenie kręgu podmiotów, w których praca skazanego może być wykonywana;
- ograniczenie ciążących na podmiotach obowiązków związanych z organizacją pracy skazanym, przede wszystkim poprzez zwolnienie tych podmiotów od konieczności ponoszenia kosztów ubezpieczenia skazanych i przerzucenie tego obowiązku na Skarb Państwa;
- zwiększenie zdyscyplinowania skazanych poprzez zobowiązanie kuratora sądowego do złożenia wniosku o orzeczenie kary zastępczej w przypadku, gdy skazany nie stawi się na wezwanie, oświadczy, że nie wyraża zgody na podjęcie pracy, nie podejmie pracy w wyznaczonym terminie lub w inny sposób uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności lub wykonania ciążących na nim obowiązków;
- ułatwienie skazanym wykonywania kary poprzez umożliwienie pracy w dni wolne od pracy;
- wyeliminowanie instytucji dozoru przy orzekaniu kary ograniczenia wolności;
- zapewnienie możliwości stosowania pełnego katalogu obowiązków probacyjnych określonych w art. 72 Kodeksu karnego, co pozwoli na bardziej adekwatne dostosowanie orzekanej sankcji karnej (np. poprzez skierowanie na leczenie odwykowe lub do udziału w programie korekcyjno-edukacyjnym).
PS/MS